Город в котором - Татьяна Зыкина

На хер мне город, в котором

Больше не встретить тебя…

Сворачивать горы - с восьми до пяти,

Спасаясь нещадной работой,

А после в старых местах появляться, но

Так и не встретить тебя.

Наш общий парфюм, не жалея на шее,

Срываться в руках у кого-то,

А после видеть во сне, на плече у подруги,

Как в прошлой весне я ловлю твои руки,

Если решишься – давай поскорей,

Может быть, в мае?

– там куча дней,

Я начинаю ждать…

Ты только не злись

Там на меня,

Ты просто не слушай

Песни мои.

Ты только не злись

Там на меня,

Я-то чего, я тут сама,

И все хорошо,

Я тут сама, и все хорошо…

На хер мне город, в котором

В спинах чужих ошибаться,

Но так и не встретить тебя…

Ростом, походкой, пальто –

Эти глюки

Все дразнят и дразнят мою

Близорукую память.

Толпа меня тянет туда,

Где не встретить тебя.

С миром проассимилироваться,

В лесах, в темно-синем седане,

А после видеть во сне, на плече у подруги,

Как в прошлой весне я ловлю твои руки,

Если решишься – давай поскорей,

Может быть, в мае?

Там куча дней,

Я начинаю ждать…

Ты только не злись

Там на меня,

Ты просто не слушай

Песни мои.

Ты только не злись

Там на меня,

Я-то чего, я тут сама,

И все хорошо,

Я тут сама, и все хорошо…

На хер мне город, в котором

Черт знает с кем напиваться,

И, к счастью, не встретить тебя...

В дебрях Москвы просыпаться,

Но так и не встретить тебя...

На хер мне город, в котором

Больше не встретить тебя...

Даже теперь, когда осень, так здорово,

Знаешь, у нас понастроили нового...

Neuk me de stad waarin

Kom je nooit meer tegen...

Bergen verzetten - van acht tot vijf,

Gered door hard werken,

En dan verschijnen op oude plaatsen, maar

Dus kom je nooit tegen.

Onze gemeenschappelijke parfum, niet spaarzaam in de nek,

Breek in de handen van iemand

En na het zien in een droom, op de schouder van een vriend,

Net als vorig voorjaar vang ik je handen

Als je een beslissing neemt, schiet op

Misschien in mei?

- er zijn veel dagen

ik begin te wachten...

Word gewoon niet boos

daar op mij

Je luistert gewoon niet

Mijn liedjes.

Word gewoon niet boos

daar op mij

Ik ben iets, ik ben hier zelf,

En alles is goed,

Ik ben alleen en alles is in orde...

Neuk me de stad waarin

Om fouten te maken in de rug van vreemden,

Maar kom je nooit tegen...

Groei, gang, vacht -

Deze storingen

Iedereen plaag en plaag mijn

Bijziend geheugen.

De menigte trekt me daarheen

Waar ik je niet kan ontmoeten.

Assimileren met de wereld

In het bos, in een donkerblauwe sedan

En na het zien in een droom, op de schouder van een vriend,

Net als vorig voorjaar vang ik je handen

Als je een beslissing neemt, schiet op

Misschien in mei?

Er zijn veel dagen

ik begin te wachten...

Word gewoon niet boos

daar op mij

Je luistert gewoon niet

Mijn liedjes.

Word gewoon niet boos

daar op mij

Ik ben iets, ik ben hier zelf,

En alles is goed,

Ik ben alleen en alles is in orde...

Neuk me de stad waarin

God weet met wie je dronken moet worden

En, gelukkig, om jou niet te ontmoeten...

Om wakker te worden in de wildernis van Moskou,

Maar heb je nooit ontmoet...

Neuk me de stad waarin

Kom je nooit meer tegen...

Zelfs nu, als het herfst is, is het zo cool

Weet je, we hebben een nieuwe...