Сдала - Татьяна Зыкина

Я сдала его

Я испугалась, что может меня уничтожить его взгляд

Я сдала его

Я указала глазами тому, кто решает, кого вязать

Я сдала его

Вовремя перерезал бы глотку и не висел бы распятый сейчас

Вовремя перерезал бы глотку и не висел бы распятый сейчас

Я сдала его

Такого светлого парня, как Женька, и сжатые кулаки

Я сдала его, такого темного парня, как Женька

Я закричала «беги»

Но он смотрел мне в глаза: «Таня, как ты могла?

Таня, как?»

А я могла

Я сумела

Я сдлала

Как я могла

Я сдала

Я посмела

Я сдала

Как я могла

ik heb het opgegeven

Ik was bang dat zijn blik me zou vernietigen

ik heb het opgegeven

Ik wees met mijn ogen naar degene die beslist wie te breien

ik heb het opgegeven

Ik zou op tijd mijn keel doorsnijden en nu niet gekruisigd hangen

Ik zou op tijd mijn keel doorsnijden en nu niet gekruisigd hangen

ik heb het opgegeven

Zo'n slimme kerel als Zhenya, en gebalde vuisten

Ik gaf hem aan, zo'n donkere man als Zhenya

Ik schreeuwde "rennen"

Maar hij keek me in de ogen: “Tanya, hoe kon je?

Tanja, hoe gaat het met je?

En ik kon

Ik slaagde erin

ik deed

Hoe kon ik

ik ben geslaagd

ik durfde

ik ben geslaagd

Hoe kon ik