Кастрат - Татьяна Зыкина

у меня дома кастрат ковыряет мой финский ромштекс

глаза не горят — хотя что там, зачем нам спасать эти мёртвые нервы

ковыряет мой ужин и вновь отключается первый

голодная стерва послушно замолкла

и хотя я так хороша под футболкой — летучие змеи ползучие

веселее будь

луны луны лунили ныли рядом

стёкла окон омыли слёзы градом

на ночь не надо

дай мне затянуться

дай мне в это твоё небо окунуться

поздно проснуться

начальству смущённо соврать про авто

у меня дома бардак, хотя всё развела по местам

ужасный бардак, сколько бы ни пыталась я самоорганизоваться

и, конечно, я с этим сумею сама разобраться

читай свои книжки, смотри в документы,

а я опять ползу помириться зачем-то

летучие змеи, ползучие, веселее будь

пульке по улице улиткой

закусить горькой шоколадной плиткой

плёткой по лицам

я вылезаю и я вызываю жалость

зависть у неё, а у тебя усталось

злая я стала — достало.

уеду в деревню и всё.

bij mij plukt de castraat mijn Finse rumpsteak

ogen branden niet - hoewel wat er is, waarom zouden we deze dode zenuwen redden?

kiest mijn avondeten en zet de eerste weer uit

hongerige teef viel gehoorzaam stil

en hoewel ik zo goed ben onder een T-shirt - vliegende slangen kruipen

wees leuker

de manen van de maan lunili jammerden dichtbij

vensterglas gewassen tranen hagel

geen behoefte aan de nacht

laat me puffen

laat me een duik nemen in deze lucht van jou

laat wakker worden

beschaamd liegen tegen de autoriteiten over de auto

Ik heb een puinhoop thuis, hoewel ik alles op zijn plaats zet

een vreselijke puinhoop, hoe ik ook probeerde mezelf te organiseren

en natuurlijk kan ik er zelf mee omgaan

lees je boeken, bekijk documenten,

en opnieuw kruip ik om de een of andere reden om vrede te sluiten

vliegende slangen, kruipen, meer plezier

pulque langs de straat als een slak

eet een bitterzoete chocoladereep

zweep op gezichten

Ik stap uit en ik veroorzaakt medelijden

ze is jaloers en jij bent moe

Ik werd boos - genoeg.

Ik ga naar het dorp en dat is het.