Дворик - Татьяна Тишинская

Зачем ты бродишь по темным улицам,

Чего ты ищешь в ночной глуши,

Наверно дворик тот, где ветер кружится, |

Там твое детство осталось позади.

|

Мальчишка ветреный был королем двора

Глазами карими сводил подруг с ума,

И ты одна средь них мечтала лишь о нем,

Парнишке ветреном и озорном.

Однажды вечером среди толпы хмельной

Твой взгляд король поймал, сказал: «Пойдем со мной»

И ты пошла за ним, все было в первый раз, |

Ты королевой стала в тот же час.

|

2 раза

Припев

Ах, как любила ты, всем сердцем и душой,

Сбылись твои мечты, ведь был король с тобой,

Девчонки с завистью тебе смотрели вслед

Ведь королеве лишь пятнадцать лет.

Но все кончается, любовь уходит прочь,

Другую девочку король уводит в ночь,

А сердцу бедному не суждено понять, |

Как смог он клятву верности предать.

|

2 раза

Припев

С тех пор немало лет промчалось без следа,

Любви далекий свет ты помнила всегда,

И милый сердцу двор ты хочешь отыскать, |

2 раза,

Но только детство не вернешь опять.

|

Припев

Waarom zwerf je door de donkere straten?

Wat zoek je in de wildernis van de nacht,

Waarschijnlijk de binnenplaats waar de wind wervelt, |

Daar blijft je jeugd achter.

|

De winderige jongen was de koning van het hof

Met bruine ogen maakte hij zijn vriendinnen gek,

En jij alleen onder hen droomde alleen van hem,

De jongen is winderig en ondeugend.

Op een avond tussen de dronken menigte

De koning trok je aandacht, zei: "Kom met me mee"

En je volgde hem, alles was voor de eerste keer, |

Je werd tegelijkertijd koningin.

|

2 keer

Refrein

Oh, wat heb je liefgehad, met heel je hart en ziel,

Je dromen kwamen uit, omdat de koning bij je was,

De meisjes zorgden met jaloezie voor je

De koningin is immers pas vijftien jaar oud.

Maar alles eindigt, liefde gaat weg,

Een ander meisje wordt door de koning meegenomen de nacht in,

En het arme hart is niet voorbestemd om te begrijpen |

Hoe kon hij de eed van trouw verraden.

|

2 keer

Refrein

Sindsdien zijn vele jaren spoorloos verstreken,

Je herinnerde je altijd het verre licht van liefde,

En je wilt de tuin vinden die je dierbaar is, |

2 keer,

Maar je kunt de kindertijd niet terughalen.

|

Refrein