Жаль - Та сторона

Жаль что так вышло

Жаль что это не страшный сон

И нельзя открыть глаза

И увидеть перед собой совсем другую картину

Жаль в сердце боль

На душе печаль,

А одинокий взгляд уныло смотрит в даль

Может там за горизонтом всё по-другому,

Но что-то не даёт покинуть стены родного дома

Жаль что мы всё реже стали улыбаться

Что с близкими людьми приходится расставаться

Жаль что за деньги продаётся всё

Даже чувства

Ноты стали минорными стихи грустными

Мечты похоронены в руинах нищей страны

где бедствуют старики

Пропадают пацаны

Жаль что о стены разбиваются идеи

Грустно терять дорогих для меня людей

И навсегда вырывает куски моего сердца

Грустно мириться что кончилось моё детство

Снова одинокий взгляд устремлён вдаль

жаль в сердце боль на душе печаль

жаль что так получилось

жаль что счастливые сны мои не сбылись,

а кошмарные вот они передо мной

мрачной жизненной полосой

жизненной полосой

страх неизбежного преобладает над надеждой

тает вера что всё будет как и прежде

дурные предпосылки глупая наивность

ничтожность человечества

душа сломившись покорилась

теряя веру разжимаем свои кулаки

уже безразличны те кто раньше были дороги

те кто раньше вызывал улыбку на твоём лице

теперь раздражают

толкают к границе

и то к чему стремился ранее

то что глубоко сидело в твоём сознании

жаль что планы рушатся

мечты не сбываются

горе долго будоражит сердце

счастье забывается

жаль что чёрные полосы длиннее белых

беды затмевают радости

светлые моменты

сердца крепче закалены чем сталь

Мы смирились со своей судьбой, а жаль

жаль что так получилось

жаль что счастливые сны мои не сбылись,

а кошмарные вот они передо мной

мрачной жизненной полосой

жизненной полосой

руками тянусь к солнцу

где ты чего так пусто сжимаешь сигарету

хочешь воздуха, но не тут-то

едким дымом в глаза въелись картины настоящего мне бы проснуться и стать

счастливым в два щелчка

тоской тоска только вот силы на исходе

уже я у восхода в который раз разочарован в себе

жаль что нет такого места

где нет лжи

где не болит сердце

где бы укрылся

от бури пропасти кружат

жалами жалят ошибки

пишем открытки любимым людям

которых нет рядом

и снова жаль моё в куплете грустным взглядом

снова попытки, но в финале как всегда одни пытки

видел я цепких и видел слабых

видел комедии драмы

стонал от ран я почти плакал

жаль что всё это так и поменять что-то тяжело

и нет сил как на зло,

но отчего-то

жаль что так получилось

жаль что счастливые сны мои не сбылись,

а кошмарные вот они передо мной

мрачной жизненной полосой

жизненной полосой

Jammer dat het is gebeurd

Jammer dat het geen boze droom is

En je kunt je ogen niet openen

En zie je een heel andere foto voor je

Sorry voor de pijn in mijn hart

Verdriet in mijn hart

En een eenzame blik kijkt droevig in de verte

Misschien is het anders aan de horizon,

Maar iets staat je niet toe om de muren van je huis te verlaten

Jammer dat we steeds minder begonnen te lachen

Dat je afscheid moet nemen van dierbaren

Jammer dat alles voor geld wordt verkocht

zelfs gevoelens

Noten werden kleine verzen verdrietig

Dromen zijn begraven in de ruïnes van een arm land

waar oude mensen wonen

jongens verdwijnen

Jammer dat ideeën aan de muren breken

Triest om mensen te verliezen die me dierbaar zijn

En voor altijd scheurt er stukken van mijn hart uit

Het is triest om te accepteren dat mijn jeugd voorbij is

Opnieuw wordt een eenzame blik in de verte gericht

sorry in het hart pijn in de ziel verdriet

sorry dat het is gebeurd

sorry dat mijn gelukkige dromen niet zijn uitgekomen,

en nachtmerrieachtig hier staan ​​ze voor me

donkere levenslijn

levensweg

angst voor het onvermijdelijke prevaleert boven hoop

het geloof smelt dat alles zal zijn zoals voorheen

slecht uitgangspunt dwaze naïviteit

de nietigheid van de mensheid

ziel gebroken ingetogen

we verliezen het vertrouwen en we balen onze vuisten

degenen die vroeger dierbaar waren, zijn nu al onverschillig

degenen die vroeger een glimlach op je gezicht toverden

nu vervelend

naar de grens geduwd

en waar je eerder naar streefde

iets dat diep in je hoofd zat

jammer dat de plannen geruïneerd zijn

dromen komen niet uit

verdriet verstoort het hart voor een lange tijd

geluk is vergeten

jammer dat de zwarte strepen langer zijn dan de witte

verdriet overschaduwt vreugde

heldere momenten

harten zijn harder gehard dan staal

We hebben ons bij ons lot neergelegd, maar het is jammer

sorry dat het is gebeurd

sorry dat mijn gelukkige dromen niet zijn uitgekomen,

en nachtmerrieachtig hier staan ​​ze voor me

donkere levenslijn

levensweg

handen reiken naar de zon

waar houd je je sigaret zo leeg vast?

je wilt lucht, maar niet hier

bijtende rook in mijn ogen ingesleten foto's van het heden Ik zou wakker worden en worden

gelukkig in twee klikken

verlangen verlangen alleen nu de kracht opraakt

Ik ben al bij zonsopgang alweer teleurgesteld in mezelf

sorry zo'n plek is er niet

waar geen leugen is

waar het hart geen pijn doet

waar zou je je verstoppen?

afgronden cirkelen van de storm

steken stekende fouten

ansichtkaarten schrijven naar dierbaren

wie zijn er niet in de buurt

en nogmaals sorry voor de mijne in een couplet met een droevige blik

probeert opnieuw, maar in de finale, zoals altijd, alleen marteling

Ik zag de vasthoudend en ik zag de zwakke

komedie drama gezien

kreunend van wonden, huilde ik bijna

het is jammer dat dit allemaal zo is en het is moeilijk om iets te veranderen

en er is geen kracht voor het kwaad,

maar om de een of andere reden

sorry dat het is gebeurd

sorry dat mijn gelukkige dromen niet zijn uitgekomen,

en nachtmerrieachtig hier staan ​​ze voor me

donkere levenslijn

levensweg