Другой рай - Та сторона

Вступление.

Реальность такова: Пустая прихожая, дым в зале,

ночи у компа… и я раздавлен…

Немой свет нашей розовой лампы,

вкуса нежности, почти не осталось…

в ванной…

Музыка на всю катушку, грязные бокалы,

замученые струны верной гитары,

Детали которых нет… Мои воспоминания…

ночью… мне показалось что ты обнимала меня.

Наш дом стал бетонной коробкой, в срок короткий,

ты начинаешь новую жизнь… а я — проклят…

Твои шаги слышу на кухне… твой размеренный шепот,

делаю музыку громче — не свихнуться чтобы…

Взять и сказать — «возвращайся домой…

остывает солнце которое мы создали…

и пыль на полках давно…

ты просто прости мне мою боль,

и твою любовь, которую убивали вдвоём…»

Припев:

Эта любовь не дожила до утра…

и до зимы она, не дожила…

и намотав немалый километраж,

она ушла искать — другой рай…

Эта любовь не дожила до семьи…

и до детей она, не дожила,

до волосков не дожила седых…

за то дождём холодным пролилась…

Я помню каждую деталь, эти слайды -отравляют память, но я всё листаю,

В надежде застать на миг сказочный рай, в котором спрятаны все наши тайны…

Мы его просто оставили в прошлом, не смотря на то что бросала в дрожь,

И по хорошему ты не была готова.

да и я тоже…

но наш священный храм опустошён и брошен

Нет слёз, обезвожен, слишком сложно… Эта ложь режет пополам словно ножницы,

И ты пыталась достучаться до меня порой…

Но всё никак не получалось подобрать пароль…

Я снова призван быть наедине со звёздами,

все наши признаки остались не опознаны,

Эта мечта разбита чёрствостью хлёсткими розгами,

она небрежно разбросана, по асфальту розами…

Эта любовь не дожила до утра…

и до зимы она, не дожила…

и намотав немалый километраж,

она ушла искать другой рай…

Эта любовь не дожила до семьи…

и до детей она, не дожила,

до волосков не дожила седых…

за то дождём холодным пролилась…

Invoering.

De realiteit is dit: een lege gang, rook in de hal,

nachten achter de computer ... en ik ben verpletterd ...

Het stille licht van onze roze lamp,

de smaak van tederheid is bijna verdwenen...

in de badkamer…

Muziek ten volle, vuile glazen,

gekwelde snaren van een trouwe gitaar,

Details die ontbreken ... Mijn herinneringen ...

's nachts... leek het me dat je me omhelsde.

Ons huis is in korte tijd een betonnen bak geworden,

jij begint een nieuw leven... en ik ben vervloekt...

Ik hoor je stappen in de keuken... je afgemeten gefluister,

Ik maak de muziek luider - niet om gek te worden, zodat ...

Neem en zeg - "kom terug naar huis ...

de zon die we hebben gemaakt, koelt af...

en stof op de planken voor een lange tijd...

je vergeeft me gewoon mijn pijn,

en uw liefde, die samen werd gedood ... "

Refrein:

Deze liefde duurde niet tot de ochtend...

en ze leefde niet tot de winter ...

en een behoorlijke kilometerstand opwinden,

ze ging op zoek naar een ander paradijs...

Deze liefde voldeed niet aan de familie...

en ze leefde niet om kinderen te zien,

voldeed niet aan grijze haren ...

daarvoor stortte het koude regen ...

Ik herinner me elk detail, deze dia's vergiftigen mijn geheugen, maar ik blader door alles,

In de hoop een moment een fantastisch paradijs te vinden waarin al onze geheimen verborgen zijn...

We hebben hem gewoon in het verleden achtergelaten, ondanks het feit dat hij rilde,

En tja, je was er nog niet klaar voor.

Ja, ik ook...

maar onze heilige tempel is verwoest en verlaten

Geen tranen, uitgedroogd, te hard Deze leugens zijn doormidden gesneden als een schaar

En je probeerde me soms te bereiken...

Maar het was nog steeds niet mogelijk om het wachtwoord te raden...

Ik ben weer geroepen om alleen te zijn met de sterren,

al onze tekens werden niet herkend,

Deze droom wordt gebroken door ongevoeligheid met bijtstaven,

het ligt achteloos verspreid, op het asfalt met rozen...

Deze liefde duurde niet tot de ochtend...

en ze leefde niet tot de winter ...

en een behoorlijke kilometerstand opwinden,

ze vertrok om een ​​ander paradijs te zoeken...

Deze liefde voldeed niet aan de familie...

en ze leefde niet om kinderen te zien,

voldeed niet aan grijze haren ...

daarvoor stortte het koude regen ...