Немного солнца - Та сторона

Обнимемся напоследок

Я снова окажусь теперь

Только в октябре тут

На дно фонтана плавно

Опускается монета, примета

И я сам как будто на дне там

Глаза слезятся от ветра

Глаза бояться ответов

И станет ясно мгновенно

На два несчастных человека

Стало больше с этого момента

Сейчас я как будто бы

Впервые ненавижу небо

Хуже некуда,

Но лучше ведь снег

Так тоже слепо так таял

И как не пытаясь смотреть туда

Я видел каждый раз

Это небо цвета твоих глаз

Таких серых сейчас как камень

Хотя вообще-то у тебя карие

Как не прячь плащом

Тот плачь ручьем

Наверное ветер

Все же не причем

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Я проснусь завтра засветло

Взгляну в окно

Там все слякотью смазано

Так и не привык сам завязывать

Обойдусь уж как-то без галстука

Ладно на чужом светлом празднике

Коих у меня не мало за пазухой

Я натаскан на них

Появляться один

И пытаться проникнуться

Счастьем других

Или делать вид или просто быть

Залетным гостем

Дабы избежать обид

И черт с ним что душа болит

Там камень на камне

Как в мезолите

Эту боль мне не залить

Хотя на застолье вдоволь увеселителей

Это все длительный дождь

Хмурая осень,

А мне так хочется немного солнца

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Мне бы немного солнца

Мне бы чуть чуть тебя

Небо опять прольется

И где бы спастись от дождя

Laten we elkaar nog een laatste keer knuffelen

Ik ben nu terug

Alleen in oktober hier

Naar de bodem van de fontein soepel

Er valt een munt, een teken

En ikzelf lijk daar onderaan te staan

Ogen waterig van de wind

Ogen bang voor antwoorden

En het wordt meteen duidelijk

Voor twee ongelukkige mensen

Het is vanaf nu meer geworden

Nu lijk ik

Voor het eerst haat ik de lucht

Erger dan ooit,

Maar sneeuw is beter

Zo te blindelings zo gesmolten

En hoe niet proberen daar te kijken

Ik zag elke keer

Deze lucht is de kleur van je ogen

Zo grijs nu als een steen

Hoewel je over het algemeen bruin hebt

Hoe je je niet verbergt met een mantel?

Die kreet in de stroom

Waarschijnlijk de wind

Nog niks mee te maken

Ik wil graag wat zon

Ik wil graag een beetje van je

De lucht zal weer morsen

En waar te ontsnappen aan de regen

Ik word morgenvroeg wakker

Ik kijk uit het raam

Alles is besmeurd met modder

Dus ik ben niet gewend om mezelf vast te binden

Ik red het wel op de een of andere manier zonder stropdas

Oké, op de zonnige vakantie van iemand anders

Waarvan ik er nogal wat in mijn boezem heb

Ik ben erop getraind

alleen verschijnen

En proberen te penetreren

geluk van anderen

Of doen alsof of gewoon zijn

verdwaalde gast

Om wrok te vermijden

En naar de hel met hem dat de ziel pijn doet

Er is een steen op een steen

zoals in het Mesolithicum

Ik kan deze pijn niet vullen

Hoewel er genoeg amusement is op het feest

Het is allemaal lange regen

sombere herfst,

En ik wil echt een beetje zon

Ik wil graag wat zon

Ik wil graag een beetje van je

De lucht zal weer morsen

En waar te ontsnappen aan de regen

Ik wil graag wat zon

Ik wil graag een beetje van je

De lucht zal weer morsen

En waar te ontsnappen aan de regen