Мёртвые звезды - Та сторона

Внутри огромного купола цирка,

Никто не понял эту букву, не знал цифры

На все обрывки цикла, потерянные где-то

Расставленных приоритетах.

Вы зачем-то меня включили сонный, раненый,

Я кричал белым халатам во весь рот, что здесь все неправильно.

И в этом сплетении звуков вы были глухими,

Нарисованными персонажами глупых мультфильмов.

У лампы на потолке танцевали тени

Спертый воздух лип к лицам тех, кто наполнил стены

Этой больницы.

Какой стыд,

Я будто один единственный видел причины вашей слепоты.

Меня несут по коридорам, я напуган, обескуражен

И не метафоры, а холод колючий мурашит.

Пора уже забывать свое завтра,

У этой пустоты слишком едкий запах.

И небо где-то над головой было черно-синим, едва теплым

Последний месяц лета бил по окнам.

И никто из вас не знал, даже не думал задавать вопросов,

Что там наверху жгут мечты мертвые.

Припев:

Звезды, как мертвые звезды,

Как мертвые звезды останемся рядом.

Как мертвые звезды, как мертвые звезды

Как мертвые звезды останемся рядом.

Я словно чувствовал, время стало кощунственным,

Я слишком много знал и потому никогда не прощу себя.

Ты просто чудо, но с тобой не хочу я застать момент,

Как наши дети будут метить на аппартаменты.

Перманентные походы к врачу терпеть,

Но меня не станет просто, если я отпущу тебя.

И я отчетливо вижу оба исхода событий,

Но как ни скорбно ни один не подходит.

Выбор сомнительный.

Неудивительно, что каждый наш год високосный

И мы осознанно вдруг стали холодными звездами.

Остаться рядом, а все тленные факторы косвенны,

Так что черт с ними, в этой Вселенной все двойственно.

В этой Вселенной все определенно кем-то создано

И каждый задает вопрос: что будет после нас?

Но я то знал с первого вздоха, все просто

Там тишина, спокойствие, мертвые звезды.

Припев:

Звезды, как мертвые звезды,

Как мертвые звезды останемся рядом.

Как мертвые звезды, как мертвые звезды

Как мертвые звезды останемся рядом.

Холодный кафель больничного пола,

Уколы.

Таблетки.

Потом еще уколы.

Бахилы.

Переносящие шуршащие звуки,

За решетчатым окном виднеются могилы.

Мило.

Неподалеку слышен Госпел

Собственные дети упекли в этот уютный хоспис.

И вот так год здесь, а те уже требуют подпись,

Кому достанется авто, кому дом весь.

Я не прошу ни прощай, ни спасибо,

Зачем, если эти слепцы тебя считают психом?

Смотрят украдкой, говорят тихо,

Дети индиго ведут себя дико против самого индиго.

И я знал об этом изначально, лежа в колыбели,

Звезды мертвеют, только люди гораздо мертвее.

Смешные трагики, грустные комики,

Вы так ничего и не поняли.

-= =-

Припев:

Звезды, как мертвые звезды,

Как мертвые звезды останемся рядом.

Как мертвые звезды, как мертвые звезды

Как мертвые звезды останемся рядом.

In de enorme koepel van het circus

Niemand begreep deze brief, kende het nummer niet

Voor alle fragmenten van de cyclus die ergens verloren zijn gegaan

Prioriteiten stellen.

Om de een of andere reden wind je me op, slaperig, gewond,

Ik schreeuwde naar de witte jassen in de top van mijn longen dat hier alles mis was.

En in deze vlecht van geluiden was je doof,

Getekend door gekke stripfiguren.

Schaduwen dansten bij de lamp aan het plafond

De muffe lucht plakt aan de gezichten van degenen die de muren vulden

Dit ziekenhuis.

Wat jammer

Het was alsof ik de enige was die de oorzaken van je blindheid zag.

Ik word door de gangen gedragen, ik ben bang, ontmoedigd

En geen metaforen, maar stekelige koude rillingen.

Het is tijd om je morgen te vergeten

Deze leegte heeft een zeer penetrante geur.

En de lucht ergens boven was zwart en blauw, nauwelijks warm

De laatste zomermaand klopte op de ramen.

En niemand van jullie wist het, dacht er niet eens aan om vragen te stellen,

Dat er dode dromen daar branden.

Refrein:

Sterren zijn als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.

Als dode sterren, als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.

Ik had het gevoel dat de tijd godslasterlijk was geworden,

Ik wist te veel en daarom zal ik het mezelf nooit vergeven.

Je bent gewoon een wonder, maar ik wil het moment niet met jou vastleggen,

Hoe onze kinderen zullen streven naar appartementen.

Doorstaan ​​permanente reizen naar de dokter,

Maar ik zal niet gemakkelijk zijn als ik je laat gaan.

En ik zie duidelijk beide uitkomsten van gebeurtenissen,

Maar helaas past geen van hen.

De keuze is twijfelachtig.

Geen wonder dat elk jaar een schrikkeljaar is.

En we werden bewust ineens koude sterren.

Blijf dichtbij, en alle bederfelijke factoren zijn indirect,

Dus naar de hel met hen, in dit universum is alles tweeledig.

In dit universum is alles beslist door iemand gemaakt

En iedereen stelt de vraag: wat gebeurt er na ons?

Maar ik wist vanaf de eerste ademtocht, alles is eenvoudig

Er is stilte, kalmte, dode sterren.

Refrein:

Sterren zijn als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.

Als dode sterren, als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.

Koude tegel ziekenhuisvloer

Injecties.

Pillen.

Dan nog meer injecties.

Schoen overtrekken.

Ritsende geluiden dragen

Graven zijn te zien achter het traliewerk venster.

Mooi.

Evangelie wordt gehoord in de verte

Hun eigen kinderen werden naar dit gezellige hospice gebracht.

En dus is er een jaar, en ze eisen al een handtekening,

Wie krijgt de auto, wie krijgt het hele huis.

Ik vraag geen vaarwel of dank u,

Waarom, als deze blinde mensen denken dat je gek bent?

Ze kijken heimelijk, ze spreken zacht,

Indigokinderen treden wild op tegen de indigo zelf.

En ik wist het vanaf het begin, liggend in de wieg,

De sterren sterven, alleen mensen zijn veel doder.

Grappige tragedieschrijvers, trieste komieken,

Je begreep er niets van.

-==-

Refrein:

Sterren zijn als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.

Als dode sterren, als dode sterren

Als dode sterren zullen we dichtbij blijven.