My Anger - Spearmint

I’ve got my anger;

it feels like the only thing that’s left of me now

I love my anger: the taste of metal in my mouth

Trying to sort these feelings out

I’ve got my anger;

I keep it close to me, protecting me

I need my anger: the boiling blood runs through my veins

Keeps me sane

Ba, ba, ba, ba, ba, barbed, barbed is how I feel

Ba, ba, ba, ba, ba, barbed reminds me who I am

Who I am…

That’s not a dog howling, that’s someone pretending to be a dog howling down

the bottom of Preston Street.

October wasps, September days, walking through the morning haze after a short

summer.

You always looked at the ground;

I always looked at the sky, uncomfortable in

your own skin and never any good with authority

Remember to feed the right wolf — don’t feed the bad wolf

I’ve got my anger;

it feels like the only thing that’s left of me now

I love my anger: the taste of metal in my mouth

Trying to sort these feelings out

Ba, ba, ba, ba, ba, barbed, barbed is how I feel

Ba, ba, ba, ba, ba, barbed reminds me who I am

Who I am…

It feels like everyone else is in a club that you’re not a member of —

detective Shirley Lee

Sometimes we’re fine for a while, but it all comes back: darker horses,

sixteen lights, and while we were worrying about something trivial,

something really bad happened

Impending doom, always a sense of impending doom

Lying there watching the lights move across the ceiling as the cars drive by

outside

And nobody seems to have noticed all the magpies gathering in the fields

Remember to feed the right wolf — don’t feed the bad wolf

Ik heb mijn woede;

het voelt als het enige dat nu van me over is

Ik hou van mijn woede: de smaak van metaal in mijn mond

Probeer deze gevoelens op een rijtje te zetten

Ik heb mijn woede;

Ik houd het dicht bij me en bescherm me

Ik heb mijn woede nodig: het kokende bloed stroomt door mijn aderen

Houdt me gezond

Ba, ba, ba, ba, ba, met weerhaken, met weerhaken is hoe ik me voel

Ba, ba, ba, ba, ba, prikkeldraad herinnert me eraan wie ik ben

Wie ik ben…

Dat is geen huilende hond, dat is iemand die zich voordoet als een huilende hond

onderaan Preston Street.

Oktoberwespen, septemberdagen, na een korte tijd door de ochtendnevel lopen

zomer.

Je keek altijd naar de grond;

Ik keek altijd naar de lucht, ongemakkelijk in

je eigen huid en nooit goed met autoriteit

Vergeet niet om de juiste wolf te voeren - voer niet de boze wolf

Ik heb mijn woede;

het voelt als het enige dat nu van me over is

Ik hou van mijn woede: de smaak van metaal in mijn mond

Probeer deze gevoelens op een rijtje te zetten

Ba, ba, ba, ba, ba, met weerhaken, met weerhaken is hoe ik me voel

Ba, ba, ba, ba, ba, prikkeldraad herinnert me eraan wie ik ben

Wie ik ben…

Het voelt alsof iedereen in een club zit waar jij geen lid van bent...

rechercheur Shirley Lee

Soms gaat het een tijdje goed, maar het komt allemaal terug: donkere paarden,

zestien lichten, en terwijl we ons zorgen maakten over iets onbeduidends,

er is iets heel ergs gebeurd

Dreigend onheil, altijd een gevoel van naderend onheil

Liggend kijkend naar de lichten die over het plafond bewegen terwijl de auto's voorbijrijden

buiten

En niemand lijkt alle eksters te hebben opgemerkt die zich in de velden verzamelen

Vergeet niet om de juiste wolf te voeren - voer niet de boze wolf