Глава VIII - Акробат - Сказки Чёрного Города

Бьет яркий свет в лицо,

Оставляя вновь наедине

Меня и всех тех подлецов,

Что желают втайне смерти мне.

Жизни линия моя ускользает из под ног!

Высоко забрался я, чтоб достать никто не смог...

Ради хлеба и зрелищ ради

На судьбоносном на канате

Мне предстоит который раз

Выставлять свою душу напоказ.

Жизни линия моя ускользает из под ног!

Высоко забрался я, чтоб достать никто не смог...

Верши своё дело

И не слушай зевак!

Будь верен себе,

За тобою следующий шаг.

Жизни линия моя ускользает из под ног!

Высоко забрался я, чтоб достать никто не смог...

Ходьба по канату сродни судьбе

Не знаешь, чего ждать тебе или мне.

Упадешь ты, или порвётся канат

Так знай же, что каждый из нас - акробат!

Raakt een fel licht in het gezicht,

Weer alleen laten

Ik en al die schurken

Dat ze me stiekem de dood wensen.

Mijn levenslijn glijdt onder mijn voeten weg!

Ik klom hoog zodat niemand kon bereiken ...

In het belang van brood en spelen in het belang van

Op een noodlottig koord

ik moet nog een keer

Leg je ziel bloot.

Mijn levenslijn glijdt onder mijn voeten weg!

Ik klom hoog zodat niemand kon bereiken ...

Doe je ding

En luister niet naar toeschouwers!

Wees eerlijk tegen jezelf

Jouw volgende stap.

Mijn levenslijn glijdt onder mijn voeten weg!

Ik klom hoog zodat niemand kon bereiken ...

Op een koord lopen is als het lot

Je weet niet wat je kunt verwachten van jou of mij.

Val je of breekt het touw?

Dus weet dat ieder van ons een acrobaat is!