Árás - Skálmöld

Kvöld, úr norðri kólna fer

Kemur yfir heiðar:

Vængjasláttur, vætta her

Varúlfar til reiðar

Ég reið yfir landið mitt, reri' út á fjörð

Rólegur sjórinn, ég lofaði Njörð

Í ljósanna skiptum ég leit upp í Skörð

Ljót var sú sýn er mér mætti

Kom yfir brúnina kolsvartur her

Ég kúventi bátnum og hraðaði mér

Vængirnir steinrunnir, vígtannager

Og væl sem nú kyrrðina tætti

Skugga hann varpaði, skelfileg sjón

Skálmöld var risin og mikið varð tjón

Drukknaði þannig mín dýrasta bón

Drepið var allt sem ég unni

Verja þau átti en var til þess seinn

Viti menn, lifandi eftir ei neinn

Ataður svörður sem áður var hreinn

Allt mitt var hrunið að grunni

Ég sá:

Barnið mitt tætt, blóðugt og hrætt

Ég sá:

Barið á húsgripum mínum og ætt

Ég sá:

Saklaust blóð, fljóta um fljóð

Ég sá:

Fjölskyldu slátrað sem var mér svo góð

Ég sá:

Deyja mær, dæturnar tvær

Ég sá:

Dreyrrauðar klærnar sem læstust í þær

Ég sá:

Visna jurt, var einhvers spurt?

Ég sá:

Vágestinn glotta og halda á burt

Gekk um garð

Gríðarskarð

Höggvið hart

Hel mig snart

Vængjuð vá

Vargur sá

Nafn hans nefnt

Nú skal hefnt

Heit er gefið, heit sem verður efnt

Avond, vanuit het noorden koelt de bladeren af

Over de heide:

Vleugel, nat leger

Weerwolven om op te rijden

Ik reed door mijn land, roeiend de fjord in

De kalme zee, beloofde ik Njörð

In het licht van de lichten keek ik omhoog naar Skörð

Het visioen dat ik kon zien was lelijk

Kwam over de rand een koolzwart leger

Ik hees de boot en haastte me

De vleugels zijn alleen getoond om een ​​gevoel voor verhoudingen te geven

En een gehuil dat nu de stilte verscheurde

De schaduw die hij wierp, een angstaanjagend gezicht

Poëzie werd opgericht en er werd veel schade aangericht

Zo verdronk mijn meest kostbare pleidooi

Doden was alles waar ik van hield

Ze moesten verdedigen, maar het was te laat

Wijze mannen, die na niemand leven

Opgegeten zwaarden die voorheen schoon waren

Mijn hele ding was ingestort op de grond

Ik zag:

Mijn baby is verscheurd, bloederig en bang

Ik zag:

Klop op mijn spullen en familie

Ik zag:

Onschuldig bloed, drijvend op de rivier

Ik zag:

Een familie afgeslacht die zo goed voor me was

Ik zag:

Maiden sterft, de twee dochters

Ik zag:

De karmozijnrode klauwen zitten erin vast

Ik zag:

Verdord kruid, is er iemand naar gevraagd?

Ik zag:

De zwakste grijns en wacht af

Ging door de tuin

Grote kloof

Hard raken

Genees me snel

Gevleugelde wauw

De wolf zag

Zijn naam genoemd

Laten we nu wraak nemen

Er is een belofte gedaan, een belofte die zal worden vervuld