I Was Lost - Signals Midwest

So let’s leave.

We can eat when we’re hungry.

We can sleep when we’re tired.

We can live the way we want to.

Let’s get lost.

And we?

We were kids.

We were strangers.

We were pilgrims.

We were traveling for the sake of seeing something that we hadn’t.

And I admit: I was shaken by the words of a stranger.

I asked him, «What do you do in a town like this?»

He said, «Everybody's

working just to get out of here.»

But is here any better than there?

Or is it all just gas stations, truck stops and commercial developments?

And is home any place that you feel you belong?

I don’t care just what state we’re in.

Keep the odometer spinning.

Let me make it back there because I know just how naïve I was.

Dus laten we vertrekken.

We kunnen eten als we honger hebben.

We kunnen slapen als we moe zijn.

We kunnen leven zoals we willen.

Laten we verdwalen.

En wij?

We waren kinderen.

We waren vreemden.

We waren pelgrims.

We reisden om iets te zien dat we niet hadden.

En ik geef toe: ik was geschokt door de woorden van een vreemdeling.

Ik vroeg hem: "Wat doe je in een stad als deze?"

Hij zei: "Iedereen"

werken om hier weg te komen.»

Maar is hier beter dan daar?

Of zijn het alleen tankstations, truckstops en commerciële ontwikkelingen?

En is thuis een plek waar je je thuis voelt?

Het maakt me niet uit in welke staat we ons bevinden.

Houd de kilometerteller draaiende.

Laat me teruggaan, want ik weet hoe naïef ik was.