Der Kapitän - Schandmaul

Die Mannschaft steht betreten and Deck, keiner spricht

In sanftes Rot getaucht ist das Meer, klare Sicht

Der Wind er schweigt still, keine Brise sich rührt

Mein Hals ist von Trauer wie zugeschürt

Da geht er hin, der Alte, jetzt hold ihn die See

Die Bootsmannpfeifen zwitschern und so wahr ich steh'

Als die Flagge niedersinkt bricht es aus uns heraus

Und wir brüllen unsern Schmerz in die Welt hinaus

Ahoi Kapitän, gute Reise

Mast- und Schotbruch, alter Hund, lebe wohl

Halte Kurs, hart am Wind mit vollen Segeln gen Ziel

Habe stehts 'ne handbreit Wasser unter’m Kiel

Ahoi mein Kapitän, auf Wiedersehen

Er war ein harter Knochen und Fehler verzieh

Er der Crew nur sehr selten sich selbst aber nie

Schonungslos exerziert uns, mit strenger Hand geführt

Und barmherzig gedrillt, unseren Ehrgeiz geschürt

Und nahbar und schweigsam, verschlossen und einsam

Was waren wir stolz, wenn er mal vorbeikam

Und zeigte den Kram, wie man’s besser machen kann

Sein Vorbild, ein Vater, der wichtigste Mann

Ahoi Kapitän, gute Reise

Mast- und Schotbruch alter Hund, lebe wohl

Halte Kurs, hart am Wind mit vollen Segeln gen Ziel

Habe stehts 'ne handbreit Wasser unter’m Kiel

Ahoi mein Kapitän, auf Wiedersehen

Dann und wann lief das Schiff in den Hafen ein

Und uns allen war klar, da wird niemand sein

Der auf ihn wartet

Sich auf ihn freut

Seine Heimat die See und die Einsamkeit

Des nächtens gab’s immer die Buddelrum

Wenn er ganz allein, ohne Publikum

Die Fragen, die zweifeln, die Restlosigkeit

Waren für kurze, endlos weit

Ahoi Kapitän, gute Reise

Mast- und Schotbruch alter Hund, lebe wohl

Halte Kurs, hart am Wind mit vollen Segeln gen Ziel

Habe stehts 'ne handbreit Wasser unter’m Kiel

Ahoi mein Kapitän, auf Wiedersehen

Ahoi Kapitän, gute Reise

Mast- und Schotbruch alter Hund, lebe wohl

Halte Kurs, hart am Wind mit vollen Segeln gen Ziel

Habe stehts 'ne handbreit Wasser unter’m Kiel

Ahoi mein Kapitän, auf Wiedersehen

Ahoi mein Kapitän, auf Wiedersehen

De bemanning staat aan dek, niemand spreekt

De zee baadt in zacht rood, helder zicht

De wind valt stil, geen briesje roert

Mijn keel zit dicht van verdriet

Daar gaat hij, de oude man, nu houdt de zee hem vast

De fluitjes van de bootsman tjilpen en zo waar als ik ben

Als de vlag naar beneden gaat, barst hij uit ons los

En we brullen onze pijn de wereld in

Ahoi Kapitein, goede reis

Kapotte mast en schoot, oude hond, vaarwel

Met volle zeilen koers zetten naar uw bestemming

Er is een handbreedte van water onder de kiel

Ahoy mijn kapitein, tot ziens

Hij was hard en vergevingsgezind

Hij van de bemanning zeer zelden zelf maar nooit

We worden meedogenloos gedrild, geleid met een strikte hand

En genadig geboord, voedde onze ambitie

En benaderbaar en stil, gesloten en eenzaam

Wat waren we trots toen hij langskwam

En liet het spul zien hoe het beter kan

Zijn rolmodel, een vader, de belangrijkste man

Ahoi Kapitein, goede reis

Kapotte mast en laken oude hond, vaarwel

Met volle zeilen koers zetten naar uw bestemming

Er is een handbreedte van water onder de kiel

Ahoy mijn kapitein, tot ziens

Af en toe kwam het schip de haven binnen

En we wisten allemaal dat er niemand zou zijn

wachten op hem

Ik kijk uit naar hem

Zijn thuisland is de zee en eenzaamheid

's Avonds was er altijd de fles rum

Als hij helemaal alleen is, zonder publiek

De vragen, de twijfels, de volledigheid

Goederen voor kort, eindeloos ver

Ahoi Kapitein, goede reis

Kapotte mast en laken oude hond, vaarwel

Met volle zeilen koers zetten naar uw bestemming

Er is een handbreedte van water onder de kiel

Ahoy mijn kapitein, tot ziens

Ahoi Kapitein, goede reis

Kapotte mast en laken oude hond, vaarwel

Met volle zeilen koers zetten naar uw bestemming

Er is een handbreedte van water onder de kiel

Ahoy mijn kapitein, tot ziens

Ahoy mijn kapitein, tot ziens