Blood Moon - Saint Sister

I gave my lover fruit to eat

But she left it at her feet

She is always doing that, doing that

She is always doing that

«My God,» I said, «I cannot share

And you can’t leave it lying there

You are always doing that, doing that

You are always doing that»

And so I

Wonder will those, scattered pits

Take route behind your cracking lips

They are always doing that, doing that

They are always doing that

Will cocky routes cement and dwell

To grow within our shackled cells

They are always doing that, doing that

I see flowers doing that

And so I soap our rotting floor

I am sure you craved me once before

When I think of all the fruit I’ve found

And how easily you left it on the ground

The Hunter’s Moon was bleeding red

The night you left our thorny bed

You were always, always

You were always

Last night I dreamt I kissed your feet

And held you on our dusty sheets

I am always doing that, doing that

I am always doing that

And so I…

And so I…

And so I…

And so I soap our rotting floor

I am sure you craved me once before

When I think of all the fruit I’ve picked

And fed to you just so you could spit it out

I gave my lover fruit to eat

But she left it at her feet

She is always doing that, doing that

She is always doing that

Ik gaf mijn geliefde fruit te eten

Maar ze liet het aan haar voeten liggen

Ze doet altijd dat, doet dat

Dat doet ze altijd

«Mijn God,» zei ik, «ik kan niet delen»

En je kunt het daar niet laten liggen

Je doet altijd dat, doe je dat

Dat doe je altijd»

En dus ik

Wonder zullen die, verspreide kuilen

Volg de route achter je krakende lippen

Ze doen altijd dat, doen dat

Dat doen ze altijd

Zullen eigenwijs routes cementeren en wonen

Om te groeien binnen onze geketende cellen

Ze doen altijd dat, doen dat

Dat zie ik bloemen doen

En dus zeep ik onze rottende vloer in

Ik weet zeker dat je al eens eerder naar me verlangde

Als ik denk aan al het fruit dat ik heb gevonden

En hoe gemakkelijk je het op de grond liet liggen

De Jagermaan bloedde rood

De nacht dat je ons netelige bed verliet

Je was altijd, altijd

Je was altijd

Gisteravond droomde ik dat ik je voeten kuste

En hield je vast op onze stoffige lakens

Ik doe dat altijd, doe dat

Dat doe ik altijd

En dus ik…

En dus ik…

En dus ik…

En dus zeep ik onze rottende vloer in

Ik weet zeker dat je al eens eerder naar me verlangde

Als ik denk aan al het fruit dat ik heb geplukt

En aan je gevoerd zodat je het kon uitspugen

Ik gaf mijn geliefde fruit te eten

Maar ze liet het aan haar voeten liggen

Ze doet altijd dat, doet dat

Dat doet ze altijd