Urgence - Robert Charlebois

Vos chansonnettes sans importance

Qui distillent la complaisance

Hantent les nuits de mes vacances

Se répètent avec insistance

Me tuent par leur insignifiance

Moi qui suis en état d’urgence

Toutes ces chansons préfabriquées

Que personne n’a habitées

Radotent les mêmes clichés

Pour flatter la majorité

En faussant son identité

Moi je veux jouer aux idées

J’en ai besoin, j’en ai envie

C’est une question de survie

Dire que je suis passé par ici

J’ai aimé, j’ai rêvé, j’ai ri

Ma chanson est comme ma vie

Mieux je la chante moins elle finit

C’est un tremplin vers l’avenir

Un air pour ne pas en finir

Une sorte d’appel au secours

En forme de chanson d’amour

Comme une bouteille à la mer

Un S.O.S. à l’univers

Je onbelangrijke liedjes

Die zelfgenoegzaamheid destilleren

Achtervolg mijn vakantienachten

Met aandrang herhaald

Dood me met hun onbeduidendheid

Ik die in een noodtoestand verkeer

Al deze geprefabriceerde liedjes

dat niemand heeft gewoond

Kwijlen dezelfde clichés

Om de meerderheid te vleien

Door zijn identiteit te vervalsen

Ik wil ideeën spelen

Ik heb het nodig, ik wil het

Het is een kwestie van overleven

Zeg dat ik hier ben geweest

Ik hield van, ik droomde, ik lachte

Mijn lied is als mijn leven

Hoe beter ik het zing, hoe minder het eindigt

Het is een springplank naar de toekomst

Een deuntje om nooit te eindigen

Een soort schreeuw om hulp

In de vorm van een liefdeslied

Als een fles in de zee

Een SOS aan het universum