Pour effacer l'usage - Robert Charlebois

J’inventerai le bateau de tes nuits

Et avec toi j’habiterai les eaux

Il sera blanc comme un drap de coton

Sous un pont tout bleu aux câbles très blonds

Nous guiderons par cœur entre les vagues

Nos âmes de mer vers l'été des rivages

J’inventerai le bateau de tes nuits

Et avec toi je voguerais les eaux

Les vents de feu souffleront dans la voile

Et nos deux cœurs couleront dans leurs veines

Emportant les rêves mouillés d’amour

Jusqu’au fond des grands sables de nos vies

J’inventerai le bateau de tes nuits

Et avec toi je fouetterai les eaux

Quand tous les vents souffleront dans la voile

A faire pleurer le mat et les poulies

J’apaiserai le son de ton angoisse

En caressant ta peine avec mes doigts

J’inventerai le bateau de tes nuits

Et avec toi je dormirai les eaux

A pas de lune sous les coulées d'étoiles

Nous glisserons dans la chaire de nos vies

Jusqu'à l'île très sauvage du cœur

Pour effacer l’usage puisque le cœur

Ik zal de boot van je nachten uitvinden

En met jou zal ik in de wateren wonen

Hij zal wit zijn als een katoenen laken

Onder een geheel blauwe brug met zeer blonde kabels

We gidsen uit het hoofd tussen de golven

Onze zeezielen richting de zomerkusten

Ik zal de boot van je nachten uitvinden

En met jou zou ik de wateren bevaren

De winden van vuur zullen in het zeil waaien

En onze twee harten zullen in hun aderen stromen

Dromen wegdragen nat van liefde

Naar de bodem van het grote zand van ons leven

Ik zal de boot van je nachten uitvinden

En met jou zweep ik de wateren

Als alle wind in het zeil waait

Om de mast en de blokken te laten huilen

Ik zal het geluid van je angst verzachten

Ik streel je pijn met mijn vingers

Ik zal de boot van je nachten uitvinden

En met jou zal ik de wateren slapen

Geen maan onder de sterrenstromen

We zullen de preekstoel van ons leven betreden

Naar het zeer wilde eiland van het hart

Om het gebruik sinds het hart te wissen