Broches de Bécik - Robert Charlebois

Une fleur en broches de bécik

Oui, une fleur en broches de bécik

En plein désert d’artique

Sans eau sans air que de la glace

Et portant des baniques noires

J’ai dans ma main, rien

J’ai dans ma main, rien

J’ai dans ma main, rien

Que moé-même

Pourtant la vie je l’a vois

Je la vois toute ben checkée

A luit à travers mes noires barniques

Est toute chromée, est en bécyk

A luit tout petit, a luit ben blême

À des millions d’années-lumière de moi-même

Une fleur en broches de bécik

Te guédip te guédip, te guédip

Une fleur en broches de bécik (Mouffe)

En plein désert d’artique

Sans eau sans air que de la glace

Et portant des baniques noires

J’ouvre la porte, rien

Je ferme la porte, rien

J’ouvre la porte, rien

Que moé-même

Pourtant le monde y swingue

Y swingue ben willing

Y fuit, yé toujours en sénile

Dans le fond des bois comme la vallée

Y fuit tout petit, même laid je sais pas s’il m’aime

À des millions d’années-lumière de moi-même

Une fleur en broches de bécik

Te guédip te guédip, te guédip

Une fleur en broches de bécik (Mouffe)

En plein désert d’artique

Sans eau sans air que de la glace

Et portant des baniques noires

J'écris papa, rien

J'écris maman, rien

J'écris bébé, rien

Que moé-même

Mais mon âme, mon âme je le sens

Je le sens, a sacré le camp

A’m’crie de l’autre bord des années

Qu’a s’ennuie de la voix lactée

A’m’crie-ti: chérie?

A’m’crie-ti: je t’aime?

À des millions d’années-lumière de moi-même

Une fleur en broches de bécik

Te guédip te guédip, te guédip

Une fleur en broches de bécik (Mouffe)

En plein désert d’artique

Sans eau sans air que de la glace

Et portant des baniques noires

Je te sacre une claque, rien

Je donne un coup de pied, rien

Je me demande rien

Je ne demande rien

Je te demande rien

Je ne commande rien

Je ne commande rien

Je me demande rien

Je me demande…

Een bécik broche bloem

Ja, een bécik broche bloem

In de Arctische Woestijn

Zonder water zonder lucht alleen ijs

En het dragen van zwarte bannocks

Ik heb niets in mijn hand

Ik heb niets in mijn hand

Ik heb niets in mijn hand

Wat ik zelf

Toch zie ik het leven

Ik zie het allemaal goed gecontroleerd

Scheen door mijn donkere zeepokken

Is alle chroom, is in bécyk

Te licht heel klein, te licht goed bleek

Miljoenen lichtjaren van mezelf verwijderd

Een bécik broche bloem

Te gedip, jij gedip, jij gedip

Een bécik (Mouffe) naaldbloem

In de Arctische Woestijn

Zonder water zonder lucht alleen ijs

En het dragen van zwarte bannocks

Ik doe de deur open, niets

Ik sluit de deur, niets

Ik doe de deur open, niets

Wat ik zelf

Toch schommelt de wereld daar

Y swing ben bereid

Y vlucht, yé altijd in seniele

In de diepten van de bossen zoals de vallei

Hij vlucht heel klein, zelfs lelijk. Ik weet niet of hij van me houdt

Miljoenen lichtjaren van mezelf verwijderd

Een bécik broche bloem

Te gedip, jij gedip, jij gedip

Een bécik (Mouffe) naaldbloem

In de Arctische Woestijn

Zonder water zonder lucht alleen ijs

En het dragen van zwarte bannocks

Ik schrijf papa, niets

Ik schrijf mama, niets

Ik schrijf schat, niets

Wat ik zelf

Maar mijn ziel, mijn ziel, ik voel het

Ik voel het, ontsloeg het kamp

Een huilbui van de andere kant van de jaren

Wie mist de melkachtige stem

A'm'crie-ti: schat?

A'm'crie-ti: Ik hou van je?

Miljoenen lichtjaren van mezelf verwijderd

Een bécik broche bloem

Te gedip, jij gedip, jij gedip

Een bécik (Mouffe) naaldbloem

In de Arctische Woestijn

Zonder water zonder lucht alleen ijs

En het dragen van zwarte bannocks

Ik geef je een klap, niets

Ik trap, niets

Ik vraag me niets af

Ik vraag nergens om

Ik vraag je niets

Ik bestel niets

Ik bestel niets

Ik vraag me niets af

Ik vraag me af…