Autre chanson pour la même mouffe - Robert Charlebois

Rien ne m'épate

Rien ne m’amuse plus

Je traîne les mêmes trous

Que dans l’autre chanson

J’suis l’même garou

Un peu plus flou d’un an

J’ai changé en dedans

Je ne sais plus parler

Je ne sais plus chanter

Je ne sais comment te dire

Rien ne me plisse

Rien ne m'épluche plus

Moi qui pleurais aux vues

Je n’ai plus d’eau

Dans ma cruche repue

Et je roule dans mon lit

Au lieu de travailler

Au lieu de terminer

La chanson dont je t’ai trop parlé

Rien dans les pattes de ma muse nue

Rien des rimes plates

Ou des phrases connues

Pourtant ce soir

J’aurais bien voulu

Te chanter «Mouffe, je t’aime

Je t’adore»

Mais je t’aimerai mieux

Quand la terre sera calmée

Si l’Amérique flotte encore

Niets verbaast me

Niets amuseert me meer

Ik sleep dezelfde gaten

Dan in het andere liedje

Ik ben dezelfde garou

Iets vager dan een jaar

Ik veranderde van binnen

Ik kan niet meer praten

Ik kan niet meer zingen

Ik weet niet hoe ik het je moet vertellen

Niets stoort me

Niets stoort me meer

Ik die huilde bij de bezienswaardigheden

Ik heb geen water meer

In mijn verzadigde kruik

En ik rol in mijn bed

In plaats van werken

In plaats van eindigen

Het lied waar ik je te veel over heb verteld

Niets in de poten van mijn naakte muze

Niets plat rijmt

Of bekende zinnen

Toch vanavond

ik zou het leuk hebben gevonden

Zing voor je "Mouffe, ik hou van je

Ik houd van je"

Maar ik zal meer van je houden

Als de aarde stil is

Als Amerika nog drijft