Joe The Quilt-Maker - Richard Dawson

A lonely cottage on the mound

A century’s work of

Stood trembling and quiet

Until it was acquired

By canny Joe the quilt-maker

He fenced in a patch of land

As from the stroke of a magic wand

A garden

Sprung forth

From the hand of Joe the quilt-maker

His cot secure, his flowerbeds neat

Glad were his neighbours all to meet

And chew the fat

And to swallow the coffee

Of kindly Joe the quilt-maker

Of each he had some good to say

Some friendly token to display

And seldom few people

Could cheer a winter’s day

Like gregarious Joe the quilt-maker

Beloved by all even the

Great

And at the dinner table

Sometimes they set a plate

For respected Joe the quilt-maker

His quilts with country fame were crowned

Superbly sewn and dotted around

With pretty little figures

And in flight

Most ingenious Joe the quilt-maker

His wife was sick bedridden and old

To ease her pain he spent he sold

Oh there was never bought

Not for silver or for gold

Such love as Joe the quilt-maker

From dawn til dusk he tenderly nursed

The poor old hag grew worse and worse

And soon

She was lifted to a hearse

By heartbroken Joe the quilt-maker

Lost in widowhood’s embrace

All hope had flown without a trace

The home they’d made

Soon become a cage

For enfeebled Joe the quilt-maker

But there were friends who cheered his days

Both coin and food they strove to raise

And there was always some kind soul

Dropping in to say

Afternoon to Joe the quilt-maker

The days and months and years rolled by

The scales were lifted from his eyes

The ground beneath his feet and the

Colour in his cheeks

Were restored to Joe the quilt-maker

Not seeing past the end of his nose

Back to the needle he nimbly goed

In several of the taverns

We raised a cup of ale

To courageous Joe the quilt-maker

Often in his solitary

Through spectacles and godly verse

A mirror made of paper

Would stare at the reflection

Of pious Joe the quilt-maker

And first he Autumn of his days

In quiet contemplation

Except when he would welcome

A wandering stranger

Most hospitable Joe the quilt-maker

From which dark source it cannot be said

Somehow the bogus rumour spread

That never in Hexham

There’d been a richer man

Than impoverished Joe the quilt-maker

Strolling round the market square

A smiling pilgrim unaware

The devil’s in the doorway

Of the old hall

With his eyes fixed on the doomed quilt-maker

I found a pair of clogs in the lane

Some drops of blood where they had lain

And following the breadcrumbs

I came upon the dreadful

Remains of Joe the quilt-maker

It must have been a number of days

The fat black flies were on his face

I fainted in a flowerbed

And threw up on the bright yellow

Poppies of Joe the quilt-maker

Judging from the wounds on his hands

It’s fair to assume a most valiant stand

Was met by his assailants

And fought out to the very last breath

Of Joe the quilt-maker

It’s thought they numbered two or three

The evidence was plain to see

And a garden hose sticky with the

Grey hair of Joe the quilt-maker

Despite a hundred Guinea reward

The culprits have remained uncaught

And nobody is looking

Each other in the eyes

At the funeral of Joe the quilt-maker

And now that night is drawing in

I pull the quilt up to my chin

And listen to the trees outside

Creaking in the wind

A song for Joe the quilt-maker

Een eenzaam huisje op de heuvel

Een eeuw werk van

Stond trillend en stil

Totdat het werd gekocht

Door canny Joe de quiltmaker

Hij omheinde een stuk land

Vanaf de slag van een toverstaf

Een tuin

voortgekomen

Van de hand van Joe de quiltmaker

Zijn bed veilig, zijn bloemperken netjes

Blij dat zijn buren elkaar allemaal konden ontmoeten

En kauw op het vet

En om de koffie door te slikken

Van vriendelijk Joe de quiltmaker

Van elk had hij iets goeds te zeggen

Een vriendelijk token om weer te geven

En zelden weinig mensen

Kan een winterdag opvrolijken

Zoals de gezellige Joe de quiltmaker

Geliefd bij iedereen, zelfs de

Super goed

En aan de eettafel

Soms zetten ze een bord

Voor gerespecteerde Joe de quiltmaker

Zijn quilts met landelijke faam werden gekroond

Prachtig genaaid en gestippeld rond

Met mooie figuurtjes

En tijdens de vlucht

Meest ingenieuze Joe de quiltmaker

Zijn vrouw was ziek bedlegerig en oud

Om haar pijn te verzachten bracht hij door dat hij verkocht

Oh er is nooit gekocht

Niet voor zilver of voor goud

Wat een liefde als Joe de quiltmaker

Van zonsopgang tot zonsondergang verzorgde hij teder

De arme oude heks werd erger en erger

Enzovoort

Ze werd naar een lijkwagen gebracht

Door de diepbedroefde Joe de quiltmaker

Verloren in de omhelzing van het weduwschap

Alle hoop was spoorloos gevlogen

Het huis dat ze hadden gemaakt

Word binnenkort een kooi

Voor de verzwakte Joe de quiltmaker

Maar er waren vrienden die zijn dagen opvrolijkten

Zowel munten als voedsel probeerden ze in te zamelen

En er was altijd een vriendelijke ziel

Kom langs om te zeggen

Middag voor Joe de quiltmaker

De dagen en maanden en jaren gingen voorbij

De schellen werden van zijn ogen getild

De grond onder zijn voeten en de

Kleur op zijn wangen

Werden hersteld naar Joe de quiltmaker

Niet verder kijken dan het einde van zijn neus

Terug naar de naald is hij behendig goed

In verschillende tavernes

We hebben een kopje bier grootgebracht

Aan de moedige Joe de quiltmaker

Vaak in zijn isolement

Door een bril en goddelijke verzen

Een spiegel van papier

Zou staren naar de reflectie

Van de vrome Joe de quiltmaker

En eerst was hij de herfst van zijn dagen

In stille overpeinzing

Behalve wanneer hij zou verwelkomen

Een rondzwervende vreemdeling

Meest gastvrije Joe de quiltmaker

Uit welke donkere bron kan niet worden gezegd

Op de een of andere manier verspreidde het nepgerucht zich

Dat nooit in Hexham

Er was een rijkere man geweest

Dan verarmde Joe de quiltmaker

Slenteren over het marktplein

Een lachende pelgrim die zich niet bewust is

De duivel staat in de deuropening

Van de oude zaal

Met zijn ogen gericht op de gedoemde quiltmaker

Ik vond een paar klompen in de baan

Enkele druppels bloed waar ze hadden gelegen

En de broodkruimels volgen

Ik kwam de vreselijke tegen

Overblijfselen van Joe de quiltmaker

Het moet een aantal dagen zijn geweest

De dikke zwarte vliegen zaten op zijn gezicht

Ik viel flauw in een bloembed

En gaf over op het felgele

Klaprozen van Joe de quiltmaker

Te oordelen naar de wonden op zijn handen

Het is redelijk om een ​​zeer moedig standpunt aan te nemen

Werd opgewacht door zijn aanvallers

En vochten tot de laatste ademtocht

Van Joe de quiltmaker

Men denkt dat ze met twee of drie waren

Het bewijs was duidelijk te zien

En een tuinslang plakkerig met de

Grijze haren van Joe de quiltmaker

Ondanks een beloning van honderd Guinee

De daders zijn onopgemerkt gebleven

En niemand kijkt

Elkaar in de ogen

Op de begrafenis van Joe de quiltmaker

En nu komt die nacht binnen

Ik trek de quilt tot aan mijn kin

En luister naar de bomen buiten

Krakend in de wind

Een lied voor Joe de quiltmaker