The Ghost Of A Tree - Richard Dawson

Riding through Yorkshire,

we come upon the ghost of a tree at Buttertubs Pass

Golden and green, flapping its leaves,

Though it is winter and there is no breeze.

Seven little sparrows pale as soldiers

Hopping in amongst the curling boughs

Then comes a shout from one of our party

Old Albert Bousefield’s fallen down a hole

Hope upon hope, fastened to a rope

Not able to ascertain how deep it goes.

«Albert can you hear me?

Make a sound!

If you can’t make a sound then clap two stones»

Leaving behind our friend in the lime pit

We hurry on in quiet dread

Into the fog, smothering the Dales

The raindrops are falling like the bars of a jail

Buried in the arsehole of the world

A row of burned out huts we made our beds

Lying awake looking up through the black wooden beams

I can see the Milky Way

Comes there a scream out of the sky

A great ball of fire goes hurtling by

Everyone’s awake now.

What the hell

is happening today?

It’s all so queer

Rising at dawn to find Thomas Knox

has not from his sleep been summoned forth

Face like a mask, fixed in a gasp,

We wrap him in blankets and we cover him with grass

Onward with our journey through Tow Law

Over Headley Hill, past Hanging Stone

Called on an inn to fill our bellies

With dark bloody meat and sour black beer

There we were warned never to stray

Far from the road through Kayo Bog

Several of the children from the village

Disappeared last month without a trace

Three hours later we go in single

file through a maze of moaning soil

Reeking of dung, droning of flies

The moss on the trees glows as we pass by

There is something awful alive in this place

We are most relieved to leave behind

The moon is a peach in the brown fields of Kibblesworth

It won’t be long 'til we get home

Cramp in our guts, bile in our throats

Mischief undulating through our bones

Suddenly the city lights around us

Disappearing up into the clouds

Seven little sparrows pale as soldiers

Hopping in amongst the curling boughs

Rijden door Yorkshire,

we komen de geest van een boom tegen bij Buttertubs Pass

Goud en groen, flapperend met zijn bladeren,

Hoewel het winter is en er geen wind is.

Zeven kleine mussen zo bleek als soldaten

Springen tussen de krultakken

Dan komt er een schreeuw van een van onze partijen

De oude Albert Bousefield is in een gat gevallen

Hoop op hoop, vastgemaakt aan een touw

Ik kan niet bepalen hoe diep het gaat.

'Albert kun je me horen?

Maak een geluid!

Als je geen geluid kunt maken, klap dan in twee stenen»

We laten onze vriend achter in de kalkput

We haasten ons in stille angst

In de mist, de Dales verstikkend

De regendruppels vallen als de tralies van een gevangenis

Begraven in de klootzak van de wereld

Een rij uitgebrande hutten waar we onze bedden op hebben gemaakt

Wakker liggen omhoog kijken door de zwarte houten balken

Ik kan de Melkweg zien

Komt er een schreeuw uit de lucht

Een grote vuurbal raast voorbij

Iedereen is nu wakker.

Wel verdomme

gebeurt er vandaag?

Het is allemaal zo raar

Bij zonsopgang opstaan ​​om Thomas Knox . te vinden

is niet uit zijn slaap opgeroepen

Gezicht als een masker, gefixeerd in een zucht,

We wikkelen hem in dekens en we bedekken hem met gras

Verder met onze reis door Tow Law

Over Headley Hill, voorbij Hanging Stone

Een herberg aangeroepen om onze buiken te vullen

Met donker bloederig vlees en zuur zwart bier

Daar werden we gewaarschuwd om nooit te verdwalen

Ver van de weg door Kayo Bog

Een aantal van de kinderen uit het dorp

Verdwenen vorige maand zonder een spoor

Drie uur later gaan we in single

vijl door een doolhof van kreunende grond

Ruiken naar mest, gonzen van vliegen

Het mos op de bomen gloeit als we voorbij komen

Er leeft iets vreselijks op deze plek

We zijn het meest opgelucht om achter te laten

De maan is een perzik in de bruine velden van Kibblesworth

Het duurt niet lang voordat we thuis zijn

Kramp in onze ingewanden, gal in onze keel

Onheil golft door onze botten

Plotseling licht de stad om ons heen

Verdwijnen in de wolken

Zeven kleine mussen zo bleek als soldaten

Springen tussen de krultakken