Volo fantastico - Riccardo Fogli

Su, come in un tuffo la mente va su, dove nessuno mi cercher?

io e l’universo intorno e poi

io non uguale a voi.

Su, dove la luce non muore mai

su, dove lo spazio mi attira ormai

su, dove la vostra civilt?

non mi raggiunger?.

Su, fino a toccare l’eternit?

su, mentre il mio corpo rimane qua

io, come una freccia verso Dio

respiro gi?

di pi?, anch’io.

Su, sempre pi?

su su, sempre di pi?

cos?

oltre l’umano

irraggiungibile,

ormai lontano.

Su, sempre pi?

su su, sempre di pi?

ormai preda del nero

nel volo magico del mio pensiero.

Sul corpo mio le braccia sue protende gi?

fra stelle accese e mari di tranquillit?

in un eterno, grande silenzio

un po' pi?

in l?

corpi celesti addormentati in libert?

che con un tocco il primo uomo sveglier?

a un nuovo giorno,

senza ritorno.

Kom op, zoals in een dip de geest omhoog gaat, waar niemand me zal zoeken?

ik en het universum eromheen en dan

Ik ben niet hetzelfde als jij.

Omhoog, waar het licht nooit sterft

omhoog, waar de ruimte me nu aantrekt

omhoog, waar is uw beschaving?

zal mij niet bereiken.

Op, totdat je de eeuwigheid aanraakt?

omhoog, terwijl mijn lichaam hier blijft

Ik, als een pijl naar God

ik adem al

meer, ik ook.

Omhoog, steeds meer?

op, meer en meer?

hoezo?

voorbij de mens

onbereikbaar,

nu ver weg.

Omhoog, steeds meer?

op, meer en meer?

nu ten prooi aan de zwarte

in de magische vlucht van mijn gedachten.

Op mijn lichaam strekken zijn armen zich al uit?

tussen heldere sterren en zeeën van rust?

in een eeuwige, grote stilte

een beetje meer?

in ik?

hemellichamen slapend in vrijheid?

dat met een aanraking de eerste man wakker wordt?

naar een nieuwe dag,

zonder terugkeer.