Canta il mare - Riccardo Fogli

Vola in alto, tu ti protegger?, bianco amico mio.

Tu, che rancori non ne hai

mi parlerai del mondo, poi.

Oggi il sole sta morendo come ieri,

il mare lo nasconde dentro s?.

Ieri case e amori ho chiuso dietro me,

dietro lei.

L’orizzonte mi racconta

della gente che cammina.

Era lei l’ultima cosa

che ho lasciato una mattina.

Era lei che mi teneva,

lei la sola che contava,

parler?

di me domani,

cercher?

le mie poesie.

Ieri ho venduto l’anima per lei,

oggi grido al vento

lo sgomento mio

passer?

Vlieg hoog, je zult jezelf beschermen, mijn blanke vriend.

Jij, welke wrok heb je niet

dan vertel je me over de wereld.

Vandaag sterft de zon net als gisteren,

de zee verbergt het in zichzelf.

Gisteren sloot ik huizen en liefdes achter me,

achter haar.

De horizon vertelt me

van mensen lopen.

Zij was het laatste wat

dat ik op een ochtend vertrok.

Zij was het die me vasthield,

zij de enige die ertoe deed,

zal spreken?

van mij morgen,

zal zoeken?

mijn gedichten.

Gisteren heb ik mijn ziel voor haar verkocht,

vandaag huil ik tegen de wind

mijn ontsteltenis

voorbijganger?