Реквием по Жанне д'Арк - pyrokinesis

Что-то пошло не так

Все, что осталось — это реквием по Жанне Д’Арк

Дева, покорившая пламя

Меня уж давно укоренившая в памяти (но я как дурак)

С плеч и на корню срубаю

Стоит мне случайно сорваться (Случайно сорваться)

Я, конечно, не Камю, родная,

Но и Петербург, чай, не Франция,

А ты и близко не Брижит Бардо

И в нашем доме даже время не бежит, пардон

Я извиняюсь за банальный каламбур, но

Если всё перевернуть, то мы увидим пережиток в нём

Фундаментально изменений никаких нет

Ветер перемен опять слабеет, а позднее и утихнет,

Но я формирую свою среду сам

Глубоко внутри зашифровать

И не придумать круче ребуса

Что не распутает Коломбо

Грянет гром, я со злости, как бомба

Завёлся, опять, оттого и детонировал,

Но и по кускам я от и до детерминирован

Там по итогу все как бисером

Пламя так красиво, но не помогло найти себя

Да и к Богу не приблизило

Важен только пепел — остальное метафизика

Так что пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Боль — мой реквием по Жанне Д’Арк

Пой свой реквием и засыпай

Эта столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Боль — мой реквием по Жанне Д’Арк

Пой свой реквием и засыпай

Теперь столетняя война моя

Люди одинаково боятся слова, будто знака зодиака

И он кажется, как будто уже каждому знаком

И нашей жизни нарратив определяют языком,

Но я прикусил язык (Бесполезные слова)

Фразы зыбкие посыпятся, как месится слюна

И нас понять это раз плюнуть, читается всё по лицам

И несказанным когда-то останется подавиться!

И я снова открываю рот

В метре от костра или креста

Я уже сам не знаю, да и нету разницы

Хочется кричать «Ах, как какая красота, да»

Но то, что сказано судьбою передразниться

(И на пепелище) они танцуют босиком

И падают по пьяни (Во дела)

И кажется, богиня уж давно на все готова

Лишь бы люди снова не подняли факела

Так что пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Боль — мой реквием по Жанне Д’Арк

Пой свой реквием и засыпай

Эта столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Боль — мой реквием по Жанне Д’Арк

Пой свой реквием и засыпай

Теперь столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Эта столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Теперь столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Эта столетняя война моя

Пой мне реквием по Жанне Д’Арк

Теперь столетняя война моя

Er is iets fout gegaan

Het enige dat overblijft is een requiem voor Jeanne d'Arc

De maagd die de vlam overwon

Ik ben al lang geworteld in het geheugen (maar ik ben als een dwaas)

Ik sneed af van de schouders en bij de wortel

Moet ik per ongeluk breken (Per ongeluk breken)

Natuurlijk, ik ben Camus niet, schat,

Maar Petersburg, thee, niet Frankrijk,

En je bent niet eens in de buurt van Brigitte Bardot

En in ons huis loopt zelfs de tijd niet, sorry

Sorry voor de banale woordspeling, maar

Als alles op zijn kop staat, dan zien we er een relikwie in

Er zijn geen fundamentele veranderingen

De wind van verandering zwakt weer af en zal later gaan liggen,

Maar ik creëer mijn eigen omgeving

Diep van binnen versleutelen

En kom niet met een coolere rebus

Wat zal Colombo niet ontrafelen

Donder slaat toe, ik ben zo boos als een bom

Opnieuw opgestart, daarom ontplofte het,

Maar zelfs stukje bij beetje ben ik vastbesloten van en tot

Daar is uiteindelijk alles als kralen

De vlam is zo mooi, maar het hielp niet om zichzelf te vinden

Ja, en kwam niet dicht bij God

Alleen as is van belang - de rest is metafysica

Dus zing me een requiem voor Jeanne d'Arc

Pijn is mijn requiem voor Jeanne d'Arc

Zing je requiem en val in slaap

Deze honderdjarige oorlog is van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Pijn is mijn requiem voor Jeanne d'Arc

Zing je requiem en val in slaap

Nu is de honderdjarige oorlog van mij

Mensen zijn even bang voor het woord, zoals een sterrenbeeld

En het lijkt alsof iedereen het al weet

En het verhaal van ons leven wordt bepaald door de taal,

Maar ik beet op mijn tong (nutteloze woorden)

Onvaste zinnen zullen vallen, zoals kneden van speeksel

En we willen het niet begrijpen, alles wordt gelezen door gezichten

En op een dag zal het ongezegd blijven om te stikken!

En ik open mijn mond weer

Een meter verwijderd van een vuur of een kruis

Ik ken mezelf niet meer, en er is geen verschil

Ik wil schreeuwen "Oh, wat een schoonheid, ja"

Maar wat wordt gezegd door het lot na te bootsen

(En op de as) dansen ze op blote voeten

En dronken worden (in zaken)

En het lijkt erop dat de godin al lang overal klaar voor is

Als mensen de fakkel maar niet weer opsteken

Dus zing me een requiem voor Jeanne d'Arc

Pijn is mijn requiem voor Jeanne d'Arc

Zing je requiem en val in slaap

Deze honderdjarige oorlog is van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Pijn is mijn requiem voor Jeanne d'Arc

Zing je requiem en val in slaap

Nu is de honderdjarige oorlog van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Deze honderdjarige oorlog is van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Nu is de honderdjarige oorlog van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Deze honderdjarige oorlog is van mij

Zing een requiem voor Jeanne d'Arc

Nu is de honderdjarige oorlog van mij