Не время для драконов - pyrokinesis

Чтоб измерить линию судьбы, линейка не годится

Она не имеет края, но имеет четкую границу

Никак не разбить эту полосу

Сломанным мечом можно только зарубить себе на носу

Правила везде не одинаковы

Быть или не быть, или не думать никогда так?

Или всё-таки не быть, но наследить на карте

Или быть, но всё равно не обладать координатами нигде

Сегодня ты снова полна красоты, да,

Но я всегда любил самых пустых

И мне тесно внутри себя, сердце болит,

Но от вас, увы, никак не зависимо

Я герой, но не ваш

И вы, может быть, ждете, но мне на другой этаж

Я вернусь, коли снова родится повод,

Но сегодня я тут только, чтобы сразиться с драконами

Десятка не робкого, но расчет один

И, надеюсь, экипировка не подведет, и мне хватит сил

Ещё уверенности ловкости, харизмы

Ведь защита и урон — это вопрос характеристик

Кончится всё пусть на том

Что за славу сейчас крови пустим сполна на пол

И стены голые, вокруг, да около

И видит Бог — один из нас сегодня потеряет голову

Сжимаю рукоять горячо

Обнажаю меч, но уже не помню для чего давно,

Но не видно ни принцесс, и ни сокровища,

А он и вовсе не похож на чудовище

Последил за мной, как за дураком

Тихо сел и грустно покачал головой дракон

И он видом всем намекал о том

Что и мне пора бы сдать доспех на металлолом

Нет смысла, как такового

Непонятно вообще, для кого

То ли бьемся, то ли держим оборону,

Но давно уже не время для дракона,

А сражаться за что ещё?

Коль нет ни принцесс, ни чудовища

И мы не знаем, как жить по-другому,

Но давно уже не время для дракона

Волшебник покидает вертолет

Вдалеке зияет око, и там башня-небоскреб

Где живут рожденные считать бумаги

И как не мечтать, но им давно не быть героями меча и магии

Внимательно, сложи оружие и сдайся

Это элементарная математика

Не мысли ветрено

Точка зрения всем параллельна

Это простейшая геометрия

Как быть в такой темноте

Королевства мертвы, и принцессы давно не те

Подземелья пусты, разрушены замки

Последний горит монастырь

История наоборот

Летописец попозже запишет программный код

Замок со стенами из картона

Для рыцаря нету дома

Работы нет для дракона (Это как?)

Ни вперед, ни назад

И программа зависла, с ней маятник на часах

Пока жил кое-так и так, и сяк

Тёк времени запас, тик-так — и так иссяк

И уставший дракон

Давно ставший последним оставшимся игроком

Не покинут хоть кем-то, он не одинок

Ведь я такая же забытая легенда

Слеза стекает по клинку

Я заношу над головой твердыми руками (готовься)

Он одобрительно кивнул, и после

Я вогнал свой меч, да поглубже в камень

Эх, а было каково нам

Вспоминаем, попивая брагу из флакона

Сидим мы вместе, говорим о том

Что давно уже не время ни для рыцарей, ни для драконов

Нет смысла, как такового

Непонятно вообще, для кого

То ли бьемся, то ли держим оборону,

Но давно уже не время для дракона,

А сражаться за что ещё?

Коль нет ни принцесс, ни чудовища

И мы не знаем, как жить по-другому,

Но давно уже не время для дракона

Om de lijn van het lot te meten, is de heerser niet goed.

Het heeft geen rand, maar heeft een duidelijke grens

Geen manier om deze baan te breken

Met een gebroken zwaard kun je jezelf alleen aan je neus snijden

Regels zijn niet overal hetzelfde

Zijn of niet zijn, of nooit denken?

Of toch niet te zijn, maar te erven op de kaart

Of zijn, maar nog steeds nergens coördinaten hebben

Vandaag ben je weer vol schoonheid, ja,

Maar ik heb altijd van de meest lege gehouden

En ik voel me verkrampt in mezelf, mijn hart doet pijn,

Maar helaas, het hangt niet van jou af

Ik ben een held, maar niet de jouwe

En je wacht misschien, maar ik ben op een andere verdieping

Ik kom terug als de gelegenheid opnieuw wordt geboren

Maar vandaag ben ik hier alleen om tegen draken te vechten

Een dozijn is niet timide, maar de berekening is er één

En ik hoop dat de apparatuur niet zal falen, en ik zal genoeg kracht hebben

Meer zelfvertrouwen, behendigheid, charisma

Bescherming en schade zijn immers een kwestie van kenmerken

Laat het daar allemaal eindigen

Wat voor glorie laten we nu het bloed volledig op de vloer leggen

En de muren zijn kaal, rond en rond

En God weet - een van ons zal vandaag zijn hoofd verliezen

Ik pak het handvat warm vast

Ik trek mijn zwaard, maar ik herinner me lange tijd niet waarom,

Maar prinsessen of schatten zijn niet zichtbaar,

En hij ziet er niet eens uit als een monster.

Volgde me als een dwaas

Rustig ging zitten en droevig schudde zijn hoofd de draak

En hij liet iedereen doorschemeren dat

Dat het tijd is dat ik het harnas inlever voor schroot

Er is geen betekenis als zodanig

Het is niet duidelijk voor wie?

Of we vechten, of we houden de verdediging,

Maar het is niet langer tijd voor een draak,

Waar moet je nog voor vechten?

Als er geen prinsessen of monsters zijn

En we weten niet hoe we anders moeten leven

Maar het is niet langer tijd voor een draak

De tovenaar verlaat de helikopter

In de verte gaapt een oog, en er is een wolkenkrabbertoren

Waar wonen degenen die geboren zijn om papieren te tellen?

En hoe niet te dromen, maar ze zijn al heel lang geen helden van zwaard en magie

Let op, leg je wapens neer en geef je over

Het is elementaire wiskunde

Geen gedachten zijn winderig

Het gezichtspunt is parallel aan alles

Dit is de eenvoudigste geometrie.

Hoe in zo'n duisternis te zijn?

Koninkrijken zijn dood en prinsessen zijn allang verdwenen

Kerkers zijn leeg, kastelen zijn vernietigd

Laatste brandende klooster

Geschiedenis in omgekeerde volgorde

De kroniekschrijver zal later de programmacode opschrijven

Kasteel met kartonnen muren

Er is geen huis voor een ridder

Geen baan voor een draak (Hoe is dat?)

Noch vooruit, noch achteruit

En het programma hing, daarmee een slinger op de klok

Terwijl je zoiets als dit en dit en dat leeft

Er was een voorraad tijd, tik-tak - en dus raakte het op

En een vermoeide draak

Lang geleden sinds de laatst overgebleven speler

Laat tenminste niet iemand achter, hij is niet alleen

Ik ben tenslotte dezelfde vergeten legende

Er stroomt een traan over het mes

Ik til boven mijn hoofd met stevige handen (maak je klaar)

Hij knikte goedkeurend, en toen...

Ik dreef mijn zwaard, maar dieper in de steen

Oh, hoe was het voor ons

We herinneren ons dat we puree uit een fles dronken

We zitten samen en praten over

Dat het geen tijd meer is voor ridders of draken

Er is geen betekenis als zodanig

Het is niet duidelijk voor wie?

Of we vechten, of we houden de verdediging,

Maar het is niet langer tijd voor een draak,

Waar moet je nog voor vechten?

Als er geen prinsessen of monsters zijn

En we weten niet hoe we anders moeten leven

Maar het is niet langer tijd voor een draak