Письмо и безразличие интро - pyrokinesis

Я далеко не идеален

Пью будто бы не в себя, да и зеркалу снова вру

Я — поломанные детали

Я — глупая детвора, я рассыпался по двору

Я былого не вспоминаю и будущего не жду

Раз тогда я там нёс печаль, то и тут ещё поношу,

Но я выпрямить хочу горб (Больной горб)

Кто обиду не стал глотать

Тот ругаясь да подавится тем, чем горд

Вечный город, обеспечь, но скоро

Обесточь, мне здорово, мне холодно

Мне снова так хочется на ту сторону (Где ты)

Моя обратная луна (Угу)

Ах, не терпится соврать, что мы полны

Трясёт полы и лупят пляски каблуками доски

Никому не ясно, кто куда и кто с кем

И если б я знал после

Вырванных от сердца слов

И режущих желудок фраз

Можно буквы записать, но их звуки живут лишь раз

Тогда

Так, а в чём я виноват?

Столько тем разных каюсь, но напишу

Лишь то, что услышал

Я беру твои слова, только

Те, рассыпаясь на тишину

Теряли свой смысл

Так, а в чём я виноват?

Столько тем разных каюсь, но напишу

Лишь то, что услышал

Я беру твои слова, только

Те, рассыпаясь на тишину

Теряли свой смысл

Вот, новый поворот

И мотор ревёт

Что он нам несёт?

Да неважно,

Но сожми в ладонь сегодня

Как руку сжимают девичью

Ужас грядущих завтра оставим же Макаревичу,

А там

Буду забыт и я

Где упавший с балкона луч делит полосы бытия

На голос и на слова

На текстуру и светотень

Где нас не было никогда

Ни в то утро, ни в этот день

И где я не писал ни строчки

Ik ben verre van perfect

Ik drink alsof ik niet in mezelf ben, en ik lieg weer tegen de spiegel

Ik ben kapotte onderdelen

Ik ben een dom kind, ik heb verspreid over de tuin

Ik herinner me het verleden niet en ik verwacht de toekomst niet

Sindsdien droeg ik daar verdriet, dan laster ik hier nog steeds,

Maar ik wil de bult rechtzetten (zieke bult)

Wie heeft de belediging niet ingeslikt?

Hij zweert en verslikt zich in waar hij trots op is

Eeuwige stad, voorzie, maar spoedig

Zet de stroom uit, ik ben cool, ik heb het koud

Ik wil weer naar de andere kant (Waar ben je)

Mijn omgekeerde maan (Uh-huh)

Ah, ik kan niet wachten om te liegen dat we vol zitten

De vloeren schudden en dansen met de hakken van het bord

Het is voor niemand duidelijk wie waar is en met wie

En als ik het daarna wist

Woorden uit het hart gescheurd

En maag-snijdende zinnen

Je kunt de letters opschrijven, maar hun klanken leven maar één keer

Dan

Dus, waar ben ik schuldig aan?

Zoveel verschillende onderwerpen waar ik spijt van heb, maar ik zal schrijven

Net wat ik hoorde

Ik neem je woorden, alleen

Die afbrokkelen in stilte

Hun betekenis verloren

Dus, waar ben ik schuldig aan?

Zoveel verschillende onderwerpen waar ik spijt van heb, maar ik zal schrijven

Net wat ik hoorde

Ik neem je woorden, alleen

Die afbrokkelen in stilte

Hun betekenis verloren

Hier, een nieuwe draai

En de motor brult

Wat brengt hij ons?

Het maakt dus niet uit,

Maar knijp het vandaag in je handpalm

Hoe de hand van een meisje wordt geperst

Laten we de gruwel van morgen overlaten aan Makarevich,

En daar

Ik zal ook vergeten worden

Waar de balk die van het balkon viel de strepen van het leven scheidt

Voor stem en woorden

Over textuur en clair-obscur

Waar we nog nooit zijn geweest

Niet die ochtend, niet deze dag

En waar ik geen enkele regel heb geschreven