Перстень Анубиса - pyrokinesis

Ворон молчит

Твои демоны точат мечи

Мы готовы к войне и я как мантикора —

Собрал по кускам себя на карте города

Цепи твои так прочны

Дорогая, мы обречены

У реки мертвецов мы отчаянно влюбимся

На безымянном мой перстень Анубиса!

Мы дети двух тысячелетий

Мы дети миллениума

Солнце горит будто ядерный гриб,

Но мне все же милее луна

Как тяжелей не была моя ноша

Тащу этот крест, как подбитая лошадь

Родная, мы брошены!

И какой это не был бы труд,

Но все равно мёртвые не устают

Подари мир у ног

И мой творения венец

Это мой могильный венок

Под эти последние вздохи

Смиренно стою на пороге эпохи

И я сделал шаг, меня сразу же встретили

Радость в бутылке и счастье в пакетике!

Больше нет пути назад

И свет в конце тоннеля

Просто мои красные глаза (они горят)

И мы отчаянно влюбимся

На моём безымянном надет

Твой перстень Анубиса

Больше нет пути назад

И свет в конце тоннеля

Просто мои красные глаза (они горят)

И мы отчаянно влюбимся

На моём безымянном надет

Твой перстень Анубиса

Ты в вельветовой мантии

Я свяжу бинты мумии в бантики

Ты сжимаешь в руках гримуар

Я лью кровь на тебя

Запустить ритуал!

Я жду твоих демонов в гости

В полночь у мёртвой реки

Родная, целуй мои белые кости

И что я из них породил

Ни итог

Ни исход

Ни закат

Это новый виток

Какой новый?

Раз так

Наша жизнь это баг

Система трещит по швам

И я падаю в свой кошмар!

Жди

Всю ночь на балу меня

Жди

В самый разгар новолуния

Жди

У гроба накрыта поляна

Там моя оркестровая яма

Больше нет пути назад

И свет в конце тоннеля

Просто мои красные глаза (они горят)

И мы отчаянно влюбимся

На моём безымянном надет

Твой перстень Анубиса

Больше нет пути назад

И свет в конце тоннеля

Просто мои красные глаза (они горят)

И мы отчаянно влюбимся

На моём безымянном надет

Твой перстень Анубиса

Raaf is stil

Je demonen slijpen hun zwaarden

We zijn klaar voor oorlog en ik ben als een manticore -

Stuk voor stuk verzameld op de stadsplattegrond

Je kettingen zijn zo sterk

Lieverd, we zijn gedoemd

Bij de rivier van de doden zullen we wanhopig verliefd worden

Op de naamloze staat mijn Anubis-ring!

Wij zijn kinderen van twee millennia

Wij zijn de kinderen van het millennium

De zon brandt als een nucleaire paddestoel,

Maar ik hou nog steeds van de maan

Hoe zwaarder was mijn last

Ik sleep dit kruis als een vervallen paard

Beste, we zijn in de steek gelaten!

En wat voor werk zou het niet zijn,

Maar toch worden de doden niet moe

Geef de wereld aan je voeten

En mijn creaties bekronen

Dit is mijn grafkrans

Onder deze laatste ademhalingen

Ik sta nederig op de drempel van een tijdperk

En ik deed een stap, ik werd meteen ontmoet

Vreugde in een fles en geluk in een tas!

Niet meer terugdraaien

En het licht aan het einde van de tunnel

Alleen mijn rode ogen (ze staan ​​in brand)

En we worden hopeloos verliefd

Het dragen van mijn naamloze

Jouw ring van Anubis

Niet meer terugdraaien

En het licht aan het einde van de tunnel

Alleen mijn rode ogen (ze staan ​​in brand)

En we worden hopeloos verliefd

Het dragen van mijn naamloze

Jouw ring van Anubis

Je bent in een fluwelen gewaad

Ik zal het verband van de mummie in strikken binden

Je houdt een grimoire vast

Ik giet bloed over je

Start het ritueel!

Ik wacht op je demonen om te bezoeken

Om middernacht bij de dode rivier

Lieve, kus mijn witte botten

En wat heb ik ervan gemaakt?

Geen

geen van beide uitkomsten

noch zonsondergang

Dit is een nieuwe wending

Wat is er nieuw?

Als

Ons leven is een bug

Het systeem barst uit zijn voegen

En ik val in mijn nachtmerrie!

Wacht

De hele nacht op het bal mij

Wacht

Midden in de nieuwe maan

Wacht

Een open plek is bedekt bij de kist

Daar is mijn orkestbak

Niet meer terugdraaien

En het licht aan het einde van de tunnel

Alleen mijn rode ogen (ze staan ​​in brand)

En we worden hopeloos verliefd

Het dragen van mijn naamloze

Jouw ring van Anubis

Niet meer terugdraaien

En het licht aan het einde van de tunnel

Alleen mijn rode ogen (ze staan ​​in brand)

En we worden hopeloos verliefd

Het dragen van mijn naamloze

Jouw ring van Anubis