Могила светлячков - pyrokinesis

Хотел потрогать руками, но

Случайно придушил намертво

Свою надежду и, знаешь, я

Брожу бесцельно по грани

Там, где я оставил жизнь у твоих ног

Вырастет когда-нибудь новый цветок

Лепестками до самых небес

И нам хватит страдать, прошу, мы устали в конец

И лишь бы не было холодно нам, мы сжигаем других

И лишь бы не было холодно вам, я сжигаю себя

И если б не было смысла, я б не отдал ни строки

Ведь кем бы ни был, всё равно в конце ожидает петля нас

И фортуны уже нет

И мы не ждём уж перемен, но помоги нам, если что

Остановиться, не разбившись, и поймать нужный момент,

Но мы хороним в себе свет, будто в могиле светлячков

Мы в могиле светлячков

Ловим руками свет, чтобы дарить его ещё живым

И я надеюсь, через много лет хоть кто-нибудь прочтёт

Тексты этих песен и поймет, чем я так дорожил

И наш вектор не изменится

Мы будем идти вдаль, сжигая города дотла

И полностью отдав себя и разлетаясь пеплом феникса

Мечтая о свободе вместе с ветром вылетать с окна

Перерождаемся в новый костёр

И вновь расправим в тёмном небе пламенные крылья

И отдав последний лучик света, заново умрём

И среди тысячи сверхновых в бесконечности осядем пылью

Мы ошибались миллионы раз

И снова ошибёмся, ты прости нас, если что

И мы мечтали видеть наше пламя в миллионах глаз

Ведь мы хороним в тебе свет, будто в могиле светлячков

Там, в могиле светлячков

Ловим руками свет, чтобы дарить его ещё живым

И я надеюсь, через много лет хоть кто-нибудь прочтёт

Тексты этих песен и поймет, чем я так дорожил

В могиле светлячков ловим руками свет

Ik wilde het met mijn handen aanraken, maar

Per ongeluk verstikt tot de dood

Mijn hoop en, weet je, ik

Ik dwaal doelloos langs de rand

Waar ik mijn leven aan jouw voeten achterliet

Op een dag zal er een nieuwe bloem groeien

Bloemblaadjes tot in de hemel

En we zullen stoppen met lijden, alsjeblieft, we zijn uiteindelijk moe

En als we het maar niet koud hadden, verbranden we anderen

En als je het maar niet koud had, ik verbrand mezelf

En als het geen zin had, zou ik geen enkele regel geven

Wie je ook bent, er wacht tenslotte een strop op ons

En er is geen fortuin meer

En we wachten niet op veranderingen, maar help ons, als er iets is

Stop zonder te crashen en pak het juiste moment,

Maar we begraven het licht in onszelf, als in het graf van vuurvliegjes

We zijn in het graf van vuurvliegjes

We vangen het licht met onze handen om het aan de levenden te geven

En ik hoop dat er over vele jaren tenminste iemand zal lezen

De teksten van deze nummers zullen begrijpen wat ik zo waardevol vond

En onze vector zal niet veranderen

We gaan in de verte, brandende steden tot op de grond

En zichzelf volledig geven en de as van de feniks uitstrooien

Dromen van vrijheid samen met de wind om uit het raam te vliegen

We zijn herboren in een nieuw vreugdevuur

En nogmaals zullen we onze vurige vleugels uitslaan in de donkere lucht

En nadat we de laatste lichtstraal hebben gegeven, zullen we opnieuw sterven

En tussen duizend supernova's in het oneindige zullen we ons vestigen met stof

We hebben het al een miljoen keer mis

En we zullen weer een fout maken, vergeef ons, als er iets is

En we droomden ervan onze vlam in miljoenen ogen te zien

We begraven tenslotte het licht in jou, als in het graf van vuurvliegjes

Daar, in het graf van vuurvliegjes

We vangen het licht met onze handen om het aan de levenden te geven

En ik hoop dat er over vele jaren tenminste iemand zal lezen

De teksten van deze nummers zullen begrijpen wat ik zo waardevol vond

In het graf van vuurvliegjes vangen we licht met onze handen