Как Сатурн пожирает своих детей - pyrokinesis

Мой друг, в грязь ладоши

И ты тоже как не мой рук,

Но не станет моложе

Не станется чище

Тени тянут ручища

И воруют детей из снов

В колыбели подбросив им

Вместо детей — стариков

Они плачут от страха, опять

Они мочат пелёнки и давят прыщи

И кажется, муха способна застрять в паутине морщин

(Их не отличить от ребёнка)

Как тогда, оно хочет играть,

Но роль поменялась давно ещё

Тук-тук, я взглянул под кровать

И меня испугалось чудовище

Раз, два, три, четыре, пять

Не пора ли?

Значит я иду искать

И всё как в детстве

Только пара правок в правила, подметим

Есть одна жизнь, кто плохо прятался, тот съеден

(Ха-ха-ха)

Никто тепла не дарит, только лампа на стене

И над кроваткой планетарий

Чудовище из фигур оживает

Под ними тень гасит звёзды

И так Сатурн пожирает своих детей

(И рождает в них тьму. И в ней)

Никто тепла не дарит, только лампа на стене

И над кроваткой планетарий

Чудовище из фигур оживает

Под ними тень гасит звёзды

И так Сатурн пожирает своих детей

(И рождает в них тьму)

Когда я был маленьким

Меня часто пугали

То, что если буду плохо вести себя

Буду один до конца своих дней

Когда я был маленьким

Часто меня в наказание ставили в угол

И там, со временем, так я завёл в темноте

Много маленьких, странных друзей

Я прислоню к стене ладони

И к ним тянут лапы тени

Пытаясь меня душить,

Но со временем кто больше и те, кто злей

Не пугал, а тех, что слабее заставил со мной дружить,

Но теперь они все боятся меня

Монстры из детской, они боятся меня

Старый мир сплетённый из текстур

Где даже тени оживали, но теперь звёзды гаснут

Так Сатурн пожирает своих детей

(Так рождается тьма)

Никто тепла не дарит, только лампа на стене

И над кроваткой планетарий

Чудовище из фигур оживает

Под ними тень гасит звёзды

И так Сатурн пожирает своих детей

(И рождает в них тьму. И в ней)

Никто тепла не дарит, только лампа на стене

И над кроваткой планетарий

Чудовище из фигур оживает

Под ними тень гасит звёзды

И так Сатурн пожирает своих детей

(И рождает в них тьму)

Mijn vriend, in de modder klap

En ook jij houdt niet van mijn handen,

Maar jonger wordt het niet

Wordt niet schoner

Schaduwen trekken handen

En stelen kinderen uit dromen

In de wieg, ze gooien

In plaats van kinderen - oude mensen

Ze huilen weer van angst

Ze maken luiers nat en knijpen puistjes uit

En het lijkt erop dat een vlieg vast kan komen te zitten in een web van rimpels

(Ze zijn niet te onderscheiden van een kind)

Zoals toen, het wil spelen

Maar de rol is lang geleden veranderd

Klop klop, ik keek onder het bed

En het monster maakte me bang

Een twee drie vier vijf

Is het geen tijd?

Dus ik ga kijken

En alles is zoals in de kindertijd

Slechts een paar aanpassingen aan de regels, let op

Er is één leven, dat zich slecht verbergt, hij wordt opgegeten

(Hahaha)

Niemand geeft warmte, alleen een lamp aan de muur

En boven het bed is een planetarium

Het figuurmonster komt tot leven

Onder hen dooft de schaduw de sterren

En zo verslindt Saturnus zijn kinderen

(En baart duisternis in hen. En daarin)

Niemand geeft warmte, alleen een lamp aan de muur

En boven het bed is een planetarium

Het figuurmonster komt tot leven

Onder hen dooft de schaduw de sterren

En zo verslindt Saturnus zijn kinderen

(En baart duisternis in hen)

Toen ik een kind was

Ik was vaak bang

Wat als ik me misdraag?

Ik zal alleen zijn tot het einde van mijn dagen

Toen ik een kind was

Vaak zetten ze me als straf in een hoekje

En daar, na verloop van tijd, dus ik begon in het donker

Veel kleine, rare vrienden

Ik zal mijn handpalmen tegen de muur leunen

En de poten van schaduwen worden naar hen toe getrokken

Proberen me te wurgen

Maar na verloop van tijd, wie is groter en degenen die gemener zijn?

Ik was niet bang, maar degenen die zwakker waren, maakten me vrienden,

Maar nu zijn ze allemaal bang voor mij

Monsters van de kinderkamer, ze zijn bang voor mij

Oude wereld geweven van texturen

Waar zelfs de schaduwen tot leven kwamen, maar nu de sterren vervagen

Dus Saturnus verslindt zijn kinderen

(Dit is hoe duisternis wordt geboren)

Niemand geeft warmte, alleen een lamp aan de muur

En boven het bed is een planetarium

Het figuurmonster komt tot leven

Onder hen dooft de schaduw de sterren

En zo verslindt Saturnus zijn kinderen

(En baart duisternis in hen. En daarin)

Niemand geeft warmte, alleen een lamp aan de muur

En boven het bed is een planetarium

Het figuurmonster komt tot leven

Onder hen dooft de schaduw de sterren

En zo verslindt Saturnus zijn kinderen

(En baart duisternis in hen)