deGenerationP - pyrokinesis

Этот мерзкий город выжал соки

Он ждёт и копит гниль моих эмоций

Став жестоким для меня и ещё таких же сотен

Клякса на глобусе, мы Generation P

Въебавший настоящее на злобу всем

И, словно сети невода, мы тянемся ко дну

В надежде прикоснуться к небу

И вроде было всё.

Надрался как свинья, потом заснул и нету

Ни целей, ни надежд, ни времени

И обесцененный рубеж не менее

Несбыточных иллюзий под MDMA

В туалете клубов, и, поди, E-mail

Не дойдёт к той самой, а моя судьба кусала

Руки всем, кому не лень, как сало

И я нарушение устава блядского креста

И мои стигматы не в руках, а на душе гнойник,

Но перевязывать не стал.

Зачем?

(Зачем?)

Мы стали мором поколения, и мои пальцы околели

Нам не выдавить из укулеле музыку души, ампир Пелевина

И пачка сигарет безвременно укажет, как всадить кол в сердце

Среди минорных терций

Небо замерло.

Звонил своей фортуне, но там занято

И с красными глазами я по кладбищу архангелов широким шагом

И отхаркивая сжатый гнойный ком

Моя история — твой Некрономикон

В дерьме по пояс.

Надоело делать вид, что всё пиздато,

Но мечтать попасть под поезд

Каждую пятницу Killfish и рвота и пешком домой под тихий ропот

Веток тех деревьев, которые всё помнят

Помнят, как стоял ребёнком в парке

Помнят, через пару лет как, в марте, полюбил

И помнят, как всё потерял и стал другим

И помнят, через года два как стал совсем один

Сей мучает изъян

И странно понимать, что вещи помнят меня лучше, чем друзья

Уйдя на самый край бордюра, вырву от себя

Оставив след на карте — на карте поколения мечты, тонувшей камнем

Счастье в ампулах, и тени словно «Крики» Мунка

И, как будто бы внутри гомункул, меня выворачивает эта клякса

Гнойный нарыв на глобусе.

Мы Generation P и дети блядства

Generation P

(Ангелы не летают, Пиро, Пиро)

(Мы Generation P)

Deze gemene stad perste sappen

Hij wacht en verzamelt de rotting van mijn emoties

Wreed tegen mij worden en dezelfde honderden

Blob op de wereld, wij zijn Generation P

Wie heeft het cadeau opgegeten om iedereen te pesten?

En, als netten van een zegen, reiken we naar de bodem

In de hoop de lucht te raken

En alles leek te zijn.

Dronken als een varken, toen in slaap gevallen en nee

Geen doelen, geen hoop, geen tijd

En een gedevalueerde grens niet minder

Onrealistische illusies onder MDMA

In het toilet van clubs, en, ga, E-mail

Het zal niet die ene bereiken, maar mijn lot beet

Handen voor iedereen die niet lui is, zoals bacon

En ik schend het handvest van het verdomde kruis

En mijn stigmata zijn niet in mijn handen, maar een abces in mijn ziel,

Maar hij verbande niet.

Waarvoor?

(Waarvoor?)

We zijn de plaag van een generatie geworden, en mijn vingers zijn gevoelloos

We kunnen de muziek van de ziel niet uit de ukelele persen, de Empire-stijl van Pelevin

En een pakje sigaretten zal vroegtijdig aangeven hoe je een staak in het hart moet steken

Onder de kleine terts

De lucht is bevroren.

Ik heb mijn fortuin gebeld, maar het is druk

En met rode ogen loop ik langs het kerkhof van de aartsengelen

En een gecomprimeerde etterende bult ophoesten

Mijn verhaal is jouw Necronomicon

In de stront tot aan de taille.

Moe van te doen alsof alles naar de klote is,

Maar droom ervan om door een trein te worden aangereden

Elke vrijdag Killfish en kots en loop naar huis met een rustig gemompel

De takken van die bomen die alles onthouden

Weet je nog dat je als kind in het park stond

Ze herinneren zich hoe ik in een paar jaar, in maart, verliefd werd

En ze herinneren zich hoe ze alles verloren en anders werden

En ze herinneren zich, na twee jaar, hoe ze helemaal alleen werden

Dit heeft een fout

En het is vreemd om te begrijpen dat dingen mij beter herinneren dan vrienden

Als ik tot aan de rand van de stoeprand ben, scheur ik mezelf weg

Een stempel achterlaten op de kaart - op de kaart van de generatie van dromen, verdrinkend in steen

Geluk in ampullen en schaduwen zoals Munch's "Screams"

En, alsof ik in een homunculus zit, blijkt deze vlek me uit te zwaaien

Purulent abces op de wereldbol.

Wij zijn Generatie P en de kinderen van hoererij

Generatie P

(Engelen vliegen niet, Pyro, Pyro)

(Wij zijn Generatie P)