Ангелы не летают - pyrokinesis

Через красные колючки дети тянут ручки

К цветам, солнце отключится и спрячется за тучками

Там умирают звёзды не первый раз

Для них скитальцы мы, их дети пальцами

Крошат небо, как пенопласт

Я соблюдаю пост, кормлю демонов в темноте

И наблюдаю рост кокона бабочки в гнойнике

Пожирающий всё бутон мой в уходе дороговат

Так что розы под сапогом украшают дорогу в ад (смекаешь?)

От поломок мой звенит замок, ведь когда-то обещал

Любой ценой хранить огонь зеницы ока

Как итог — я чудовище темноты,

Но на кой тогда мне огонь?

Детям бабочек ближе кокон

(Коль искренность — макияж!)

А действительно правда слепит ли?

На веки лягут тени

Как леди на выпускной.

Ей завладеть

И она смоет всю косметику, так хочется раздеть её

И глубже поставить вопрос эстетики

Будто гнёздышко голубей своё, постелю кровать и спою тебе колыбельную

Мой милый ангел задумался над грешком, а что

Если вырвать себе бы каждое пёрышко?

Дьявол не звенит побрякушками, а ангелы не летают

Они там разбиваются равнодушно

Даже Боги пугаются высоты и коль крылья — мусор

Тогда я набью теми пёрышками подушку

Дьявол не звенит побрякушками, а ангелы не летают

Они там разбиваются равнодушно

Даже Боги пугаются высоты и коль крылья — мусор

Тогда я набью теми пёрышками подушку

Наша Таня громко плачет, не достанет, и воробушек хохочет

Наша Таня уронила в речку мячик, и за это нашей Тане уронил наш ангелочек

На головушку бетонный небосвод, уходит из-под ног

Мать-земля и она девичьи роняет слёзы-семечки

В мёртвую почву, я клянусь!

Им молитвой не помочь, ну и пусть (ну и пусть)

Но я влюблён, несите платье

Ах, какое счастье, гнить в два раза больше

Счастье — гнить вдвоём, так что сыграем свадьбу

Под терновый, под венец, но под ним давно забыл святой отец

Что дьявол не подлец, а продавец

И он даёт лишь то, чего желаешь ты

И он даёт лишь то, чего желаю я

И он даёт лишь то, чего желаем мы вдвоём

Однажды я желал за нас двоих,

Но Кровью Трёх больна святая троица

Дьявол не звенит побрякушками, а ангелы не летают

Они там разбиваются равнодушно

Даже Боги пугаются высоты, и коль крылья — мусор

Тогда я набью теми пёрышками подушку

Дьявол не звенит побрякушками, а ангелы не летают

Они там разбиваются равнодушно

Даже Боги пугаются высоты, и коль крылья — мусор

Тогда я набью теми пёрышками подушку

И лягу спать

Баю-баюшки

Баю-баюшки

Баю-баюшки

Тсс, во мне ребенок, что мешает спать

Растёт, как свет, чтобы рождать теней

Играя, тянет под кровать,

Но злится небо, там вот-вот взойдет

Сатурн, чтобы сожрать детей

Door rode doornen trekken kinderen pennen

Naar de bloemen, de zon zal uitgaan en zich verschuilen achter de wolken

Het is niet de eerste keer dat de sterren daar sterven

Voor hen zijn wij zwervers, hun kinderen met hun vingers

Verkruimel de lucht als piepschuim

Ik vast, voed de demonen in het donker

En ik kijk naar de groei van een vlindercocon in een abces

Mijn allesverslindende toppen zijn duur om voor te zorgen

Dus rozen onder de kofferbak versieren de weg naar de hel (weet je?)

Van pannes rinkelt mijn kasteel, omdat ik het ooit beloofd heb

Tegen elke prijs om het vuur van de oogappel te behouden

Als resultaat - ik ben een monster van duisternis,

Maar waarom heb ik dan vuur nodig?

Vlinderkinderen zijn dichter bij de cocon

(Als oprechtheid make-up is!)

Is de waarheid echt verblindend?

Er zullen schaduwen op de oogleden vallen

Als een prom lady.

Neem bezit van haar

En ze zal alle make-up eraf wassen, dus je wilt haar uitkleden

En zet de kwestie van esthetiek dieper

Als een duivennest zal ik een bed opmaken en een slaapliedje voor je zingen

Mijn lieve engel dacht aan de zonde, en wat?

Als je elke veer voor jezelf zou uitscheuren?

De duivel belt niet met snuisterijen en engelen vliegen niet

Ze breken daar onverschillig

Zelfs goden hebben hoogtevrees en als vleugels vuilnis zijn

Dan vul ik een kussen met die veren

De duivel belt niet met snuisterijen en engelen vliegen niet

Ze breken daar onverschillig

Zelfs goden hebben hoogtevrees en als vleugels vuilnis zijn

Dan vul ik een kussen met die veren

Onze Tanya huilt luid, ze snapt het niet, en de mussen lachen

Onze Tanya liet een bal in de rivier vallen, en hiervoor liet onze engel onze Tanya vallen

Op het hoofd van de betonnen hemel, bladeren van onder de voeten

Moeder Aarde en ze dropt meisjesachtige tranen-zaden

In dode grond, ik zweer het!

Help ze niet met een gebed, het zij zo (het zij zo)

Maar ik ben verliefd, breng de jurk

Oh, wat een geluk, om twee keer zoveel te rotten

Geluk is samen rotten, dus laten we een bruiloft spelen

Onder de doornen, onder de kroon, maar daaronder is de heilige vader het al lang vergeten

Dat de duivel geen schurk is, maar een verkoper

En hij geeft alleen wat je wilt

En hij geeft alleen wat ik wil

En hij geeft alleen wat we allebei willen

Ooit wenste ik voor ons tweeën,

Maar de Heilige Drie-eenheid is ziek van het Bloed van de Drie

De duivel belt niet met snuisterijen en engelen vliegen niet

Ze breken daar onverschillig

Zelfs de goden hebben hoogtevrees, en als de vleugels onzin zijn

Dan vul ik een kussen met die veren

De duivel belt niet met snuisterijen en engelen vliegen niet

Ze breken daar onverschillig

Zelfs de goden hebben hoogtevrees, en als de vleugels onzin zijn

Dan vul ik een kussen met die veren

En ik ga slapen

bayu-bayushki

bayu-bayushki

bayu-bayushki

Shh, er is een kind in mij dat me verhindert te slapen

Groeit als licht om schaduwen voort te brengen

Spelen, trekken onder het bed,

Maar de lucht is boos, hij staat op het punt om daar op te stijgen

Saturnus om kinderen te verslinden