Hey Irmão - Projota

Éramos seis ou sete pivete

Que sonhavam em poder sonhar lá aos 17

Tudo era tão distante nem tinha internet

Danone em pneu de bike pra fingir ser Mobilete

Na casa da Naldete, o Alan de rolimã um jet

Sem setlist, nem blacklist

Pra jogar fliperama ia catar latinha

Não tinha nada, mas tinha mais que quem pensou que tinha

Eu tinha meus amigos, era suficiente

Pra festa ou pra treta, é nóiz, sai da frente!

Quando lembro da gente e me deixo sentir

Eu sinto tanta vontade de chorar que dá vontade sorrir

E se eu caísse aqui, sei bem que alguém tava por vir

Só me arrependi pelo tempo que eu não tava ali

E se a moda agora é ostentação, deixa comigo

Invés de nome de carro eu falo nome dos amigo

Hey, irmão!

Me diz como você tá

A saudade ainda vai me matar

A saudade ainda vai me matar, é

Lembra?

Quando tudo era fácil a gente achava difícil

Mas era bom demais

Tempo que não volta mais

Amigos são um em um milhão

Agulha do palheiro que caiu na sua mão

Mais água no feijão, a mágoa sem razão

A divisão do pão, primeira e última comunhão

Amigos são alegria da gente

Saudade mais latente, lembrança mais presente

Um churrasco na laje, uma madrugada fria

A espera pelo ônibus, o Sol que traz o dia

Amigos são aquele carro que pega no tranco

Um pedaço do lanche, a companhia na fila do banco

Conselho salvador, risada por besteira

A manhã de segunda e a noite de sexta-feira

Amigos são a coragem que enfrenta o nosso medo

Amigos são o cofre pra guardar todo segredo

E se contar nos dedos quantos amigos tem

Se encher uma mão você já tá muito bem

Hey, irmão!

Me diz como você tá

A saudade ainda vai me matar

A saudade ainda vai me matar, é…

Lembra?

Quando tudo era fácil a gente acha difícil

Mas era bom demais

Tempo que não volta mais

We waren met zes of zeven kinderen

Wie droomde ervan om daar te kunnen dromen toen hij 17 was?

Alles was zo ver weg, er was geen internet

Danone op fietsband om zich voor te doen als Mobilete

In het huis van Naldete, Alan de rolimã um jet

Geen setlist, geen zwarte lijst

Om arcade te spelen, zou ik blikjes pakken

Ik had niets, maar ik had meer dan wie dacht dat ik had

Ik had mijn vrienden, het was genoeg

Voor het feest of voor de bullshit, het is noiz, ga uit de weg!

Als ik me mensen herinner en ik mezelf laat voelen

Ik heb zo'n zin om te huilen dat ik ervan moet glimlachen

En als ik hier viel, weet ik heel goed dat er iemand zou komen

Ik had alleen spijt van de tijd dat ik er niet was

En als mode nu uiterlijk vertoon is, laat het dan aan mij over

In plaats van autonaam zeg ik de naam van een vriend

Hé broer!

Vertel me hoe gaat het?

Het verlangen zal me nog steeds doden

Het verlangen zal me nog steeds doden, ja

Onthouden?

Toen alles makkelijk was, dachten we dat het moeilijk was

maar het was te goed

Tijd die niet terugkomt

Vrienden zijn er één uit een miljoen

Naald uit de hooiberg die in je hand viel

Meer water in de bonen, het verdriet zonder reden

Het breken van het brood, eerste en laatste communie

Vrienden zijn onze vreugde

Meer latent verlangen, meer aanwezige herinnering

Een barbecue op de laje, een koude dageraad

Wachten op de bus, de zon die de dag brengt

Vrienden zijn die auto die begint aan de riem

Een stukje van de snack, het bedrijf in de bankwachtrij

Advies opslaan, lachen om bullshit

Maandagochtend en vrijdagavond

Vrienden zijn de moed die onze angst onder ogen ziet

Vrienden zijn de kluis om elk geheim te bewaren

En als je op je vingers telt hoeveel vrienden je hebt

Als je een hand vult, ben je al heel goed

Hé broer!

Vertel me hoe gaat het?

Het verlangen zal me nog steeds doden

Het verlangen zal me nog steeds doden, ja...

Onthouden?

Toen alles makkelijk was, vonden wij het moeilijk

maar het was te goed

Tijd die niet terugkomt