Lividi - Picciotto, Zulu, Davide Shorty

Questo paese non gode

Di sana e robusta Costituzione

Come me, ora che corrode

Ogni emozione dopo giorni orribili

C’erano i miei sogni sotto questi lividi

L’ultimo filo di fiato

Legato a questa vita ma col filo spinato

Me ne vado, distrutto come tutti i miei «vorrei»

Con l’eco del senso di colpa verso i miei

Perso nella cenere di ciò che è Stato

In tribunale la legge è uguale per tutti, ma non per quelli che mi hanno

ammazzato

E forse nemmeno per me che di cognome faccio (Cucchi)

La democrazia scambiata per una cabina elettorale

La giustizia in un commissariato

Cade dalle scale o vola via dalla finestra, sapete la storia?!

Abbiatene memoria, potrebbe succedere ancora

Suona.

la voce di chi scrive la storia

E tutti questi lividi viola

Sono sui volti di ogni persona

Che sa cosa si prova

Il dolore di quel sangue che scola

Chi giudica se l’anima è buona?

Ma tanto poi la vita è una sola

Chi muore non sa mai quello che trova

Se la ragione è di chi non ragiona, potrebbe succedere ancora

E se il paese se la vive in poltrona.

potrebbe succedere ancora

E se alla fine vince sempre chi ignora.

potrebbe succedere ancora

Ma se l’amore lo insegnassero a scuola.

potrebbe succedere ancora?!

Stiamo raschiando il fondo convieni

E chiù nera ra mezzanotte nun po addiventà

Uomini contro uomini e gli animali.

ci guardano con superiorità

Dice la modernità, dice mmo' così si fa

Siamo zombie di un passato che mai più ritornerà

Ma non ritornerà nemmeno il vostro, quindi.

Adesso date un occhio al futuro, sempre se ci arrivate

Veniamo dalla strada dove dopo hanno fatto la vecchia scuola

Il riddim ce l’abbiamo dentro, come Salvini la pistola

Ed ogni volta che cantiamo in coro da qualche parte nel mondo uno di loro

scompare

Adesso lo facciamo metaforico, chissà che prima o poi tocchi tornare a farlo

materiale

La storia si ripete, non è che lo decidete solo voi quello che può succedere

ancora

Suona.

la voce di chi scrive la storia

E tutti questi lividi viola

Sono sui volti di ogni persona

Che sa cosa si prova

Il dolore di quel sangue che scola

Chi giudica se l’anima è buona?

Ma tanto poi la vita è una sola

Chi muore non sa mai quello che prova

Nella ragione di chi non ragiona, potrebbe succedere ancora

E se il paese se la vive in poltrona.

potrebbe succedere ancora

E se alla fine vince sempre chi ignora.

potrebbe succedere ancora

Ma se l’amore lo insegnassero a scuola.

potrebbe succedere ancora?!

Shh!

Chiudi la bocca e segui il tuo destino.

La rabbia è troppa e tu sei ancora vivo

Da chiacchiere e distintivo a martire ed è istintivo

Sbattere per mano di uno scalino

Ogni carcere spesso contiene maschere

Non si guardano dentro per non imparare a piangere

Ma è un mestiere qualunque come ha già detto Primo

«Botte di paura ti trasformano in un assassino!»

Suona.

la voce di chi scrive la storia

E tutti questi lividi viola

Sono sui volti di ogni persona

Che sa cosa si prova

Il dolore di quel sangue che scola

Chi giudica se l’anima è buona?

Ma tanto poi la vita è una sola

Chi muore non sa mai quello che trova

Nella ragione di chi non ragiona, potrebbe succedere ancora

E se il paese se la vive in poltrona.

potrebbe succedere ancora

E se alla fine vince sempre chi ignora.

potrebbe succedere ancora

Ma se l’amore lo insegnassero a scuola.

potrebbe succedere ancora?!

Dit land geniet niet

Van degelijke en robuuste grondwet

Net als ik, nu het corrodeert

Elke emotie na vreselijke dagen

Er waren mijn dromen onder deze blauwe plekken

De laatste ademtocht

Gebonden aan dit leven, maar met prikkeldraad

Ik vertrek, vernietigd zoals al mijn "ik wens"

Met de echo van het schuldgevoel jegens het mijne

Verloren in de as van wat geweest is

In de rechtbank is de wet voor iedereen hetzelfde, maar niet voor degenen die mij hebben

vermoord

En misschien niet eens voor mij met mijn achternaam (Cucchi)

Democratie ingeruild voor een stemhokje

Justitie in een politiebureau

Van de trap vallen of uit het raam vliegen, kent u het verhaal?!

Onthoud dat het nog een keer kan gebeuren

Het klinkt.

de stem van wie geschiedenis schrijft

En al die paarse blauwe plekken

Ze staan ​​op ieders gezicht

Wie weet hoe het voelt

De pijn van dat bloed dat wegstroomt

Wie beoordeelt of de ziel goed is?

Maar dan is er maar één leven

Degenen die sterven weten nooit wat ze vinden

Als de reden is van degenen die niet denken, kan het opnieuw gebeuren

En als het land in een leunstoel leeft.

het kan nog een keer gebeuren

En als uiteindelijk degene die negeert altijd wint.

het kan nog een keer gebeuren

Maar als ze liefde leerden op school.

zou het weer kunnen?!

We schrapen de bodem eens

En wie om middernacht zwart is, voegt niets toe

Mannen tegen mensen en dieren.

ze kijken ons superieur aan

Moderniteit zegt, mmo zegt' dus je doet het

Wij zijn zombies uit een verleden dat nooit meer zal terugkeren

Maar die van jou komt dan ook niet terug.

Kijk nu eens naar de toekomst, altijd als je er komt

Wij komen van de straat waar ze later naar de oude school gingen

We hebben de riddim binnenin, zoals Salvini het pistool

En elke keer als we zingen in koor ergens in de wereld een van hen

verdwijnt

Nu doen we het metaforisch, wie weet dat we het vroeg of laat weer moeten doen

materiaal

De geschiedenis herhaalt zich, jij bepaalt niet alleen wat er kan gebeuren

nog steeds

Het klinkt.

de stem van wie geschiedenis schrijft

En al die paarse blauwe plekken

Ze staan ​​op ieders gezicht

Wie weet hoe het voelt

De pijn van dat bloed dat wegstroomt

Wie beoordeelt of de ziel goed is?

Maar dan is er maar één leven

Degenen die sterven weten nooit wat ze voelen

In de reden van degenen die niet denken, zou het opnieuw kunnen gebeuren

En als het land in een leunstoel leeft.

het kan nog een keer gebeuren

En als uiteindelijk degene die negeert altijd wint.

het kan nog een keer gebeuren

Maar als ze liefde leerden op school.

zou het weer kunnen?!

Shh!

Hou je mond en volg je lot.

De woede is te groot en je leeft nog

Van chatter en badge tot martelaar en het is instinctief

Slam met de hand van een stap

Elke gevangenis bevat vaak maskers

Ze kijken niet naar binnen om niet te leren huilen

Maar het is een gewone klus zoals Primo zei

"Vangen van angst veranderen je in een moordenaar!"

Het klinkt.

de stem van wie geschiedenis schrijft

En al die paarse blauwe plekken

Ze staan ​​op ieders gezicht

Wie weet hoe het voelt

De pijn van dat bloed dat wegstroomt

Wie beoordeelt of de ziel goed is?

Maar dan is er maar één leven

Degenen die sterven weten nooit wat ze vinden

In de reden van degenen die niet denken, zou het opnieuw kunnen gebeuren

En als het land in een leunstoel leeft.

het kan nog een keer gebeuren

En als uiteindelijk degene die negeert altijd wint.

het kan nog een keer gebeuren

Maar als ze liefde leerden op school.

zou het weer kunnen?!