Too Many Of My Yesterdays - Peter Hammill

So many years ago, I thought you were the one —

who knows when people change, surrender into strangeness,

adrift upon their lives, encompassed by the past?

Who knows which one becomes the last goodbye?

Don’t try to tell me nothing dies.

Don’t try to tell me nothing’s changed,

don’t try to tell me nothing’s new,

too many of my yesterdays belong to you.

I shelved my broken heart, I put you from my mind,

I got up from my knees, I picked up all my pieces,

but seeing you again puts shakes into my soul.

Just when I think I’m finally over you,

don’t come and show me that’s not true.

Tell me about it, talk to me —

I hear it coming, I feel it coming,

the way you want this thing to be.

You’re only trading on our memories

don’t go and say you still love me.

You’re trading on my memories,

you’re trading in a rosy past;

you know I’m lost on stormy seas…

but I still stand before the mast,

beneath the stars and under sail

towards horizons out of true…

Behind the dance of seven veils I still see you…

Tell me about it, have your way;

I see it coming, I hear it coming,

I know what you’re about to say.

You’ve had too many of my yesterdays,

and I don’t want to fall again.

Don’t try to tell me nothing’s changed,

don’t try to tell me nothing’s new,

too many of my yesterdays are lost in you.

Zoveel jaren geleden dacht ik dat jij degene was...

wie weet wanneer mensen veranderen, zich overgeven aan vreemdheid,

op drift op hun leven, omringd door het verleden?

Wie weet welke het laatste afscheid wordt?

Probeer me niet te vertellen dat er niets sterft.

Probeer me niet te vertellen dat er niets is veranderd,

probeer me niet te vertellen dat er niets nieuws is,

te veel van mijn gisteren zijn van jou.

Ik heb mijn gebroken hart opzij gezet, ik heb je uit mijn gedachten gezet,

Ik stond op van mijn knieën, ik pakte al mijn stukken op,

maar als ik je weer zie, schokt mijn ziel.

Net als ik denk dat ik eindelijk over je heen ben,

kom me niet laten zien dat dat niet waar is.

Vertel me erover, praat met me —

Ik hoor het komen, ik voel het komen,

zoals u wilt dat dit ding is.

Je handelt alleen op onze herinneringen

ga niet zeggen dat je nog steeds van me houdt.

Je handelt op mijn herinneringen,

je handelt in een rooskleurig verleden;

je weet dat ik verdwaald ben op stormachtige zeeën...

maar ik sta nog steeds voor de mast,

onder de sterren en onder zeil

naar horizonten die niet waar zijn...

Achter de dans van zeven sluiers zie ik je nog steeds...

Vertel me erover, doe wat je wilt;

Ik zie het komen, ik hoor het komen,

Ik weet wat je gaat zeggen.

Je hebt te veel van mijn gister gehad,

en ik wil niet meer vallen.

Probeer me niet te vertellen dat er niets is veranderd,

probeer me niet te vertellen dat er niets nieuws is,

te veel van mijn gisteren gaan in jou verloren.