(No More) The Sub Mariner - Peter Hammill

In my youth, I played at trains: now all steam is gone

In my dreams, brief shelter from the rain

I try to catch the fireglow…

With Dinky Toys, I thought that I was Stirling

With cricket bat, I saw myself as Peter May;

Now, with all these images returning

I wonder who I am today?

As a child, I refought the war

With plastic planes and imagination:

I sank Tirpitz, blew up the Mohne dam, all these and more

I was the saviour of the Nation!

Oh!

To be the captain of a ship of war!

The pilot of a Tempest or a York!

To hold my trench against the Panzer Korps

Instead of simply being one who talks

And reminisces of his fantasies

As though life was nothing but to lose…

These only antecede the knowledge that, eventually

He must choose

It’s a hallmark of adulthood

That our options diminish

As our faculties for choice increase

Till we choose everything and nothing

Too late, at the finish

In my youth, I held belief: my faith and thought were strong

But now I’m stripped of every leaf

And it robs me of the sight of right and wrong

Oh!

To be the son of Che Guevara!

One unit in the serried ranks of black!

A Papist or an Orangeman, a eunuch…

Then doubt would never cast the dagger in my back

Oh!

To be King John or Douglas Bader

Humphrey Bogart or Victor Mature!

Which one is false and easy

Which one harder?

Of that

Of this

Of me

I’m really not too sure

In mijn jeugd speelde ik bij treinen: nu is alle stoom weg

In mijn dromen, korte beschutting tegen de regen

Ik probeer de vuurgloed te vangen...

Met Dinky Toys dacht ik dat ik Stirling was

Met cricketbat zag ik mezelf als Peter May;

Nu al deze beelden terugkeren

Ik vraag me af wie ik vandaag ben?

Als kind vocht ik tegen de oorlog

Met plastic vliegtuigen en fantasie:

Ik bracht de Tirpitz tot zinken, blies de Mohne-dam op, dit alles en meer

Ik was de redder van de natie!

Oh!

Kapitein zijn van een oorlogsschip!

De piloot van een Tempest of een York!

Om mijn loopgraaf tegen het Panzer Korps te houden

In plaats van gewoon iemand te zijn die praat

En haalt herinneringen op aan zijn fantasieën

Alsof het leven niets anders was dan verliezen...

Deze gaan alleen vooraf aan de wetenschap dat, uiteindelijk,

Hij moet kiezen

Het is een kenmerk van volwassenheid

Dat onze opties afnemen

Naarmate onze faculteiten voor keuze toenemen

Tot we alles en niets kiezen

Te laat, aan de finish

In mijn jeugd geloofde ik: mijn geloof en gedachte waren sterk

Maar nu ben ik ontdaan van elk blad

En het berooft me van het zicht op goed en kwaad

Oh!

Om de zoon te zijn van Che Guevara!

Een eenheid in de serried gelederen van zwart!

Een paus of een oranjeman, een eunuch...

Dan zou twijfel nooit de dolk in mijn rug werpen

Oh!

King John of Douglas Bader zijn

Humphrey Bogart of Victor Mature!

Welke is vals en gemakkelijk

Welke harder?

Van dat

Van dit

Van mij

Ik ben er echt niet zo zeker van