Pompeii - Peter Hammill

The golden dream, the seat of all decorum

A satellite to match the light of Rome;

Its silver children chatter in the Forum

The bath-house, and the brothels, and their homes

About the latest fashions for their clothes

Across the Tyrrhenian Sea comes drifting

A song that none of them have ever known

The golden dream that holds back all the hours

For the ladies in their Dionysian rites

Blonde heads all garlanded with flowers

Wine and love and laughter through the night

In constant masque and pageant, constant flight

The ground below them whispers in a murmur

Of passion which is hotter yet than white

The golden dream, the city of all cities

Its towers piercing into azure sky

Whose hand is dealt, regardless of all pity

Condemned to martyrdom, but not to die

Two lovers look up from their hidden bower

The wine has stood too long and it turns sour

I see the tall and bending of your streets

But now they echo only leather tourist feet

And waking, ashen, grey-blue blinding death

Your sudden winding-sheet

De gouden droom, de zetel van alle decorum

Een satelliet die past bij het licht van Rome;

Zijn zilveren kinderen kletsen op het Forum

Het badhuis en de bordelen en hun huizen

Over de laatste mode voor hun kleding

Over de Tyrrheense Zee komt drijven

Een nummer dat geen van hen ooit heeft gekend

De gouden droom die alle uren tegenhoudt

Voor de dames in hun Dionysische riten

Blonde hoofden allemaal versierd met bloemen

Wijn en liefde en gelach door de nacht

In constante maskerade en optocht, constante vlucht

De grond onder hen fluistert in een gemompel

Van passie die nog heter is dan wit

De gouden droom, de stad van alle steden

Zijn torens doordringend in de azuurblauwe lucht

Wiens hand wordt gedeeld, ongeacht alle medelijden?

Veroordeeld tot martelaarschap, maar niet om te sterven

Twee geliefden kijken op vanuit hun verborgen prieel

De wijn heeft te lang gestaan ​​en wordt zuur

Ik zie hoe lang en gebogen je straten zijn

Maar nu echoën ze alleen leren toeristenvoeten

En wakker, asgrauw, grijsblauwe verblindende dood

Je plotselinge opwindvel