The Institute Of Mental Health, Burning - Peter Hammill

It was the first day of July;

No wind breathed in the sky

When a pin-striped suit

Saw that the Institute of Mental Health was burning

He stood upon the corner

Where the sun was warmer…

Looking across the street

He moved the shackles on his feet

As the Institute was burning

Flames were roaring, singing like a thunderstorm;

Smoke was pouring straight up to the sky;

Windows smashing, Gothic doors and lintels fall;

Timbers crashing and we both know why

Nobody else came by to stare;

You see, they didn’t really care

Can’t call the fire brigade —

None of them had been paid

And so the Institute was burning

Throughout the city, people say it isn’t pretty

Everyone agrees, and everyone feels glad;

Doctored brains celebrate and everyone waves their chains…

It’s a pity they’re all mad

Het was de eerste dag van juli;

Er blies geen wind in de lucht

Wanneer een krijtstreeppak

Zag dat het Institute of Mental Health in brand stond

Hij stond op de hoek

Waar de zon warmer was...

Aan de overkant kijken

Hij bewoog de boeien aan zijn voeten

Terwijl het Instituut in brand stond

Vlammen loeiden, zongen als een onweersbui;

Rook stroomde recht omhoog naar de lucht;

Ramen breken, gotische deuren en lateien vallen;

Timbers crashen en we weten allebei waarom

Niemand anders kwam langs om te staren;

Zie je, het kon ze niet echt schelen

Kan de brandweer niet bellen —

Geen van hen was betaald

En dus stond het Instituut in brand

Overal in de stad zeggen mensen dat het niet mooi is

Iedereen is het ermee eens, en iedereen is blij;

Doctored brains vieren feest en iedereen zwaait met zijn kettingen...

Jammer dat ze allemaal gek zijn