Time to Burn - Peter Hammill

Time to burn, we could talk all the problems through…

Are the promises still unbroken,

do the spoken words still ring true?

Oh, and where are you?

Time to burn, wakes and weddings, celestial choirs,

and while one hand shakes on the bargain

see the other stoke the suttee pyre;

so we’re all on fire,

burning for tomorrow.

So much time wish- and hoping,

soon the future will come

with a bridal wreath for the wedding

in the hands of the prodigal son.

So much left undone,

here we are with time to burn.

So much time wishful thinking,

all the whitest of lies

with the prodigal caught at the border

and the order of service awry.

No time for goodbyes,

will we ever start to learn?

Time to burn, wakes and weddings become confused,

all the faces over-familiar

in the whirlwind of deja-vu…

Oh, but where are you?

Time to burn, all our lifelines are gathered round

with a speech from the back of a postcard

all the memories free in one bound.

Free, and gone to ground,

free, and gone forever.

Free, and gone to ground,

so I will remember

so much lost and found.

Here we are with time to burn.

Tijd om te branden, we kunnen alle problemen doorpraten...

Zijn de beloften nog steeds ongebroken,

klinken de gesproken woorden nog steeds waar?

O, en waar ben je?

Tijd om te branden, ontwaken en bruiloften, hemelse koren,

en terwijl de ene hand schudt op de koop toe

zie de ander de brandstapel opstapelen;

dus we staan ​​allemaal in vuur en vlam,

branden voor morgen.

Zoveel tijd wens- en hoop,

binnenkort zal de toekomst komen

met een bruidskrans voor de bruiloft

in de handen van de verloren zoon.

Er is nog zoveel ongedaan gemaakt,

hier zijn we met de tijd om te branden.

Zoveel tijd wishful thinking,

alle witste leugens

met de verloren zoon gevangen bij de grens

en de volgorde van dienst verkeerd.

Geen tijd voor afscheid,

zullen we ooit beginnen te leren?

Tijd om te branden, wakker worden en bruiloften raken in de war,

alle gezichten over-bekend

in de wervelwind van déja-vu...

O, maar waar ben je?

Tijd om te branden, al onze levenslijnen zijn verzameld rond

met een toespraak van de achterkant van een ansichtkaart

alle herinneringen gratis in één band.

Vrij, en naar de grond gegaan,

gratis en voor altijd verdwenen.

Vrij, en naar de grond gegaan,

dus ik zal het onthouden

zoveel verloren en gevonden.

Hier zijn we met de tijd om te branden.