This Book - Peter Hammill

Away from the past, this chance is the last,

we are changing completely,

we are moving the feast, we are motion.

I’ve seen you become the bride of the sun,

you surrender so sweetly,

sacrificing yourself to devotion.

This book is ended and I put it down,

this book is ended and I put it down,

I’m saved, I’m saving for the future.

This book is ended and I put it down,

find I’m befriended in a foreign town,

I’m saved, I’m sailing for the future.

But only yesterday night

I stood in the pouring rain, shouting at the thunder:

I said «Lord, I’m starting to understand the hidden mystery.»

Lord, the compass falls in my hand,

I can sail to the far horizon…

Could you conceive a mirror

where you could never see yourself?

Away from the past, the iconoclasts,

we are changing completely,

we are breaking the mould, we are rapture.

I’ve seen you astride the wind and the tide,

my dark angel, you greet me with a samurai sword,

close the chapter…

This book is ended and I put it down,

find I’m befriended in a foreign town,

I’m here, but I’m nearer to the future.

But only yesterday night

I stood in the pouring rain, shouting at the thunder:

I said «Lord, I’m starting to understand the hidden mystery.»

Lord, the compass falls in my hand,

I can sail to the far horizon…

This book is ended and I put down,

find I’m befriended in a foreign town,

this book is ended and I put it down.

Weg van het verleden, deze kans is de laatste,

we veranderen volledig,

we verplaatsen het feest, we zijn beweging.

Ik heb je de bruid van de zon zien worden,

je geeft je zo lief over,

jezelf opofferen aan toewijding.

Dit boek is uit en ik leg het neer,

dit boek is uit en ik leg het neer,

Ik ben gered, ik ben aan het sparen voor de toekomst.

Dit boek is uit en ik leg het neer,

ontdek dat ik bevriend ben in een vreemde stad,

Ik ben gered, ik zeil voor de toekomst.

Maar pas gisterenavond

Ik stond in de stromende regen, schreeuwend tegen de donder:

Ik zei: "Heer, ik begin het verborgen mysterie te begrijpen."

Heer, het kompas valt in mijn hand,

Ik kan naar de verre horizon zeilen...

Zou je een spiegel kunnen bedenken?

waar je jezelf nooit zou kunnen zien?

Weg van het verleden, de beeldenstormers,

we veranderen volledig,

we breken de mal, we zijn vervoering.

Ik heb je schrijlings op de wind en het getij gezien,

mijn donkere engel, je begroet me met een samoeraizwaard,

sluit het hoofdstuk...

Dit boek is uit en ik leg het neer,

ontdek dat ik bevriend ben in een vreemde stad,

Ik ben hier, maar ik ben dichter bij de toekomst.

Maar pas gisterenavond

Ik stond in de stromende regen, schreeuwend tegen de donder:

Ik zei: "Heer, ik begin het verborgen mysterie te begrijpen."

Heer, het kompas valt in mijn hand,

Ik kan naar de verre horizon zeilen...

Dit boek is uit en ik leg neer,

ontdek dat ik bevriend ben in een vreemde stad,

dit boek is uit en ik leg het neer.