Modern - Peter Hammill

Jericho’s strange, throbbing with life at its heart —

People are drawn together, simultaneously torn apart…

Foundations are shattered in the city

Inside the barricaded doors;

Hiding behind their walls, lonely as night falls

Maybe the people are waiting for trumpets

Babylon’s strange, seventh wonder of the earth —

Gardens ablaze in colour, slowly rotting in the dirt

And, with your head on fire, you can’t really see

The hanging gardens sing

But with a hollow ring:

The life is false, it’s killing me…

Don’t look back or you’ll turn to stone;

Look around before your life is overgrown

With concrete slabs

On your back the searching eyes that stab

Between chintz curtains, glinting

But never owning to a name…

Like the inmates of asylums

All the citizens are contagiously insane…

Atlantis is strange, the explosion of an age —

No-one really knows what to do

And the city is a cage

It traps in ashen hours and concrete towers

Imprisons in the social order

The city’s lost its way

Madness takes hold today…

I can’t live under water

Jericho's vreemde, kloppende met het leven in zijn hart -

Mensen worden samengetrokken, tegelijkertijd verscheurd...

Fundamenten zijn verbrijzeld in de stad

Binnen de gebarricadeerde deuren;

Verscholen achter hun muren, eenzaam als de nacht valt

Misschien wachten de mensen op trompetten

Babylons vreemde, zevende wereldwonder —

Tuinen in vuur en vlam, langzaam rottend in het vuil

En met je hoofd in vuur en vlam, kun je niet echt zien

De hangende tuinen zingen

Maar met een holle ring:

Het leven is vals, het maakt me kapot...

Kijk niet achterom of je verandert in steen;

Kijk om je heen voordat je leven overwoekerd is

Met betonplaten

Op je rug de zoekende ogen die steken

Tussen chintz gordijnen, glinsterend

Maar nooit een naam bezitten...

Zoals de gevangenen van asielen

Alle burgers zijn besmettelijk krankzinnig...

Atlantis is vreemd, de explosie van een tijdperk -

Niemand weet echt wat hij moet doen

En de stad is een kooi

Het valt in asgrauwe uren en betonnen torens

Gevangenen in de sociale orde

De stad is de weg kwijt

De waanzin slaat vandaag toe...

Ik kan niet onder water leven