Tapeworm - Peter Hammill

When I was a child they made me read

Word-daggers of quiver and squirm;

Now in the stumbling dark I see

I am a worm, silently fruiting your garden

My sister, my child

Night casts ominous meanings on the purity of my soul

I feel devilish leanings I’m beginning to lose control

And the vortex sucks me in

Steeped in sin I die

But am reborn

I want to see the cosmos slip

Planets and moons collide

Feel gravity lose its grip…

It’s all inside

All the dead husks are shattered

My life-blood, my world ripped apart

In the laughter of space

It’s all chaff blown out and lost

Now I am making the pace

Although I don’t know what tape I’ll cross…

Maybe catastrophe

When I cross the line

I know that I will find myself

Or maybe you

I am a man from the country of destruction

I am a man a woman and a god

I am my own weapon of kamikaze

And will one day cut through the

Hidden knot

Feed me honey and watch me rise

To the bait lying on the knife;

If you let me I can hypnotise your life

It’s all really so simple

My lover, my twin

Hand in hand, sprinting down the highway

Running over the edge

On and on into our doomsday;

There is no saving ledge

Nor outgrown shrub

Is this the way?

Out in a blaze of glory?

Some day I’ll find the answer

Some day I’ll

End the story

Toen ik een kind was, lieten ze me lezen

Woord-dolken van trillen en kronkelen;

Nu in het struikelende donker zie ik

Ik ben een worm die stilletjes je tuin vruchtbaar maakt

Mijn zus, mijn kind

De nacht geeft onheilspellende betekenissen aan de zuiverheid van mijn ziel

Ik voel duivelse neigingen Ik begin de controle te verliezen

En de vortex zuigt me naar binnen

Doordrenkt van zonde sterf ik

Maar ben herboren

Ik wil de kosmos zien wegglijden

Planeten en manen botsen

Voel de zwaartekracht zijn grip verliezen...

Het is allemaal binnen

Alle dode schillen zijn verbrijzeld

Mijn levensbloed, mijn wereld verscheurd

In de lach van de ruimte

Het is allemaal kaf uitgeblazen en verloren

Nu maak ik het tempo

Hoewel ik niet weet welke tape ik zal overslaan...

misschien catastrofe

Wanneer ik de grens overschrijd

Ik weet dat ik mezelf zal vinden

Of misschien jij?

Ik ben een man uit het land van vernietiging

Ik ben een man, een vrouw en een god

Ik ben mijn eigen wapen van kamikaze

En zal op een dag door de

Verborgen knoop

Geef me te eten schat en kijk hoe ik opsta

Naar het aas dat op het mes ligt;

Als je me toestaat, kan ik je leven hypnotiseren

Het is allemaal zo eenvoudig

Mijn minnaar, mijn tweeling

Hand in hand, sprintend over de snelweg

Over de rand rennen

Op en verder in onze dag des oordeels;

Er is geen opslagrand

Noch ontgroeide struik

Is dit de manier?

In een gloed van glorie?

Op een dag zal ik het antwoord vinden

Op een dag zal ik

Beëindig het verhaal