Silver - Peter Hammill

You lay your plans, I take them as they come

I understand: we dance to different drums

It’s not in any schoolbook

You’re here to teach a lesson to us all…

We play by different rule-books

What you say, what you do

They’re such different things, which is true?

Now the telephone rings, Mephistopheles calling…

Forty pieces for each lie you’ve told

I hope your linings as they all unfold are silver

Once we were friends in our idealist days

Still, let’s pretend, it’s funny in a way

That now our friendship’s token

You like to say I owe you everything —

Some debts remain unspoken

Double talk, double standards

You speak with two tongues, truth’s abandoned

All life has become one-way traffic to lucre

You take your meetings on the cloth of gold

Just down the river from the lives you’ve sold for silver

The silver crossed your palm

Oh, can you see the future?

I hope you’ll know when you sold your soul

Argente, argent

All the things you’ve done will carry their own taint

And a day will come when you chorus the complaint

That your friends don’t do you fairly;

The back you turned, the shoulders that you shrugged

Now fit the blame quite squarely

What you want, what you need

Your emotional greed all-consuming

But no hearts will bleed and the coffers are empty

Yes, in the end you’d give it all away

But on the sockets of your eyes they lay the silver

Jij legt je plannen, ik neem ze zoals ze komen

Ik begrijp het: we dansen op verschillende drums

Het staat niet in een schoolboek

Je bent hier om ons allemaal een lesje te leren...

We spelen volgens verschillende regelboeken

Wat je zegt, wat je doet

Het zijn zulke verschillende dingen, wat waar is?

Nu gaat de telefoon, Mephistofeles roept...

Veertig stukjes voor elke leugen die je hebt verteld

Ik hoop dat je voeringen als ze zich allemaal ontvouwen zilver zijn

Ooit waren we vrienden in onze idealistische tijd

Maar laten we doen alsof het op een bepaalde manier grappig is

Dat is nu het teken van onze vriendschap

Je zegt graag dat ik je alles schuldig ben...

Sommige schulden blijven onuitgesproken

Dubbel gepraat, dubbele standaarden

Je spreekt met twee talen, de waarheid is verlaten

Al het leven is eenrichtingsverkeer naar geluk geworden

U neemt uw vergaderingen op het kleed van goud

Gewoon langs de rivier van de levens die je voor zilver hebt verkocht

Het zilver kruiste je handpalm

Oh, kun je de toekomst zien?

Ik hoop dat je weet wanneer je je ziel hebt verkocht

Argent, argent

Alle dingen die je hebt gedaan zullen hun eigen smet dragen

En er komt een dag dat je de klacht reciteert

Dat je vrienden je niet eerlijk behandelen;

De rug die je omdraaide, de schouders die je ophaalde

Nu de schuld vrij vierkant passen

Wat je wilt, wat je nodig hebt

Je emotionele hebzucht allesverslindend

Maar er zullen geen harten bloeden en de schatkist is leeg

Ja, uiteindelijk zou je alles weggeven

Maar op je oogkassen leggen ze het zilver