Not For Keith - Peter Hammill

In Germany, his days finally caught him;

I won’t insult his memory with long-distance grief

Tears and wakes weren’t his style:

Not him

Not for Keith

He’d have laughed in my face

If he saw it get mournful

He’d pull me up short and say «Life carries on»

In that gentle way of being cruelly scornful…

Now he’s gone

«I want to see it all, and eat it»

Was as close to ethos as he came;

Though he knew he couldn’t beat it

He never gave of himself

Anything less than best in the game

Oh, one for the game…

I never did say, I never quite found time —

He taught me a lot, and I carry it still

I never thanked him at all for his friendship

And now I never will

The diaries we write are those that we crave for

We never put the P. S. at the foot of the final page

He deserved more time

But he never was made for middle age

Not for middle age

Not for Keith

In Duitsland vingen zijn dagen hem eindelijk;

Ik zal zijn nagedachtenis niet beledigen met rouw op afstand

Tranen en waken waren niet zijn stijl:

Niet hij

Niet voor Keith

Hij zou me in mijn gezicht hebben uitgelachen

Als hij zag dat het treurig werd

Hij zou me kort houden en zeggen: "Het leven gaat door"

Op die zachte manier van wreed minachtend te zijn...

Nu is hij weg

"Ik wil alles zien en opeten"

Was zo dicht bij ethos als hij kwam;

Hoewel hij wist dat hij het niet kon verslaan

Hij heeft nooit van zichzelf gegeven

Alles wat minder is dan het beste in de game

Oh, een voor het spel...

Ik heb nooit gezegd, ik heb nooit echt tijd gevonden -

Hij heeft me veel geleerd en ik draag het nog steeds

Ik heb hem nooit bedankt voor zijn vriendschap

En nu zal ik dat nooit doen

De dagboeken die we schrijven zijn de dagboeken waar we naar hunkeren

We zetten de P.S. nooit aan de voet van de laatste pagina

Hij verdiende meer tijd

Maar hij is nooit gemaakt voor middelbare leeftijd

Niet voor middelbare leeftijd

Niet voor Keith