Nobody's Business - Peter Hammill

Look out through your dark hair

Tell me the colour of your eyes when they’re cool;

Look out through the dark ages

And tell me what’s covert, transfixing you

Oh, you’re nobody’s business

Oh, you’re nobody’s business

And the patterns of your life

Are suddenly twisted and torn

And gone are all the clothes that you’ve worn

Just like yesterday’s papers

You’re tired and forlorn

And you’re no-one

Look back at the photos you’ve saved

Dead mementoes of your modelling days;

I look through all my cuttings of you

But they all seem so lost, so dead, out of phase

Oh, you’re nobody’s business…

I think back to the girl that I knew —

She doesn’t seem so very much like you:

She used to care about her smile and not her face…

That’s before it was her fortune and took over her soul’s place

Oh, you’re nobody’s business…

Papering yesterday’s pages

Tapering off in the storm

You’re no-one

Kijk uit door je donkere haar

Vertel me de kleur van je ogen als ze cool zijn;

Kijk uit door de donkere middeleeuwen

En vertel me wat verborgen is, jou aan de kaak stellend

Oh, jullie zijn niemands zaken

Oh, jullie zijn niemands zaken

En de patronen van je leven

Zijn plotseling verdraaid en gescheurd

En weg zijn alle kleren die je hebt gedragen

Net als de kranten van gisteren

Je bent moe en verlaten

En jij bent niemand

Bekijk de foto's die je hebt opgeslagen terug

Dode herinneringen aan je modellentijd;

Ik bekijk al mijn knipsels van jou

Maar ze lijken allemaal zo verloren, zo dood, uit fase

Oh, jullie zijn niemands zaken...

Ik denk terug aan het meisje dat ik kende...

Ze lijkt niet zo erg op jou:

Vroeger gaf ze om haar glimlach en niet om haar gezicht...

Dat is voordat het haar fortuin was en de plaats van haar ziel overnam

Oh, jullie zijn niemands zaken...

De pagina's van gisteren behangen

Afbouwen in de storm

Je bent niemand