Lost And Found - Peter Hammill

Even the wolf can learn,

even the sheep can turn,

even the frog bcome at last the prince.)

No more imagined insults

and no more bloated pride —

I’ll see you at the wedding,

I’ll see you on the other side

and I’ll hold my peace forever

but I’ll hold my passion more…

I’ll be holding the door

and waiting for the princess —

I could say I’m waiting for the world,

but when it comes right down to it

I’m simply waiting for the girl.

On through the ring of changes

I’ll be at my side in a single bound,

lost and found

looking to be lost and found.

La Rossa extends her hands — in the morning light the stigmata don’t show

She’s up already, making plans;

she thinks it’s maybe time he ought to go And she’s friendly like it’s a service but she’s ringing around his head —

though he knows she has no further use for him

still he feels like he’s raised from the dead.

Out to the cold grey daylight, never ever wondering, of course,

if one moment of perfect passion

is worth a lifetime of remorse.

So it’s no more empty promises

and no more idle threats;

no more 'if only’s'

and no more 'and yet’s';

no more wishes for the future

no more denials of the past;

I’m free at last

I’m in love at last

I’m lost and found

…put on your red dress, baby…

…cos we’re going out, tonight…

…put on your high heeled slippers…

…everything's gonna

be alright

Zelfs de wolf kan leren,

zelfs de schapen kunnen draaien,

zelfs de kikker werd eindelijk de prins.)

Geen ingebeelde beledigingen meer

en geen opgeblazen trots meer —

Ik zie je op de bruiloft,

Ik zie je aan de andere kant

en ik zal voor altijd mijn vrede bewaren

maar ik zal mijn passie meer behouden ...

Ik zal de deur vasthouden

en wachten op de prinses —

Ik zou kunnen zeggen dat ik op de wereld wacht,

maar als het erop aankomt

Ik wacht gewoon op het meisje.

Op door de ring van veranderingen

Ik zal aan mijn zijde zijn in een enkele sprong,

Gevonden voorwerpen

op zoek om verloren en gevonden te worden.

La Rossa strekt haar handen uit - in het ochtendlicht zijn de stigmata niet zichtbaar

Ze is al op, plannen aan het maken;

ze denkt dat het misschien tijd is dat hij moet gaan. En ze is vriendelijk alsof het een dienst is, maar ze rinkelt om zijn hoofd...

hoewel hij weet dat ze hem verder niet kan gebruiken

toch voelt hij alsof hij uit de dood is opgestaan.

Naar het koude, grijze daglicht, natuurlijk nooit afvragend,

als een moment van perfecte passie

is een leven vol wroeging waard.

Het zijn dus geen loze beloften meer

en geen loze bedreigingen meer;

geen meer 'als alleen'

en geen 'en nog's' meer;

geen wensen meer voor de toekomst

geen ontkenningen meer van het verleden;

Ik ben eindelijk vrij

Ik ben eindelijk verliefd

Ik ben verloren en gevonden

...trek je rode jurk aan, schatje...

...omdat we vanavond uitgaan...

…trek je pantoffels met hoge hakken aan…

…alles gaat

wees in orde