Crying Wolf - Peter Hammill

You turn out the lights and sit alone

Trying to pretend that it’s anguish

Start at the ring of a telephone

Throw down all your food at the banquet

Keep a close eye on all you own

While leaving it all to languish…

Is this what makes you happy?

Is this what brings you joy?

Your excuses are so crappy…

Silly boy

You take all the love and throw it aside

To wallow in your sorrow

Expect everyone to know how you feel inside

To forgive and forget come tomorrow;

Repaying all your debts with uncommon pride

But denying that you ever borrowed…

Is this what makes you perfect?

Is this what makes you free?

Just how long did you rehearse it

Or does it just come naturally?

Crying wolf from the depth of your sheep’s heart

Crying fire from the depth of the well

In an endless parade of repeat starts

Just how long will it last — can you tell?

Until all your friends and lovers

Are simply bored with the pretence?

It’ll be too late then to discover

Just exactly what you meant

And what was true

And what was false…

The wolf turned into human

The killer with remorse

Crying pain as though that should be pleasure

Crying anger as though that should be revenge

Crying sorrow as though that were a treasure —

Your treasure will find you in the end

When all of your friends have gone away

Unwilling to put up with the danger

That lies in each spiteful word you say

You’ll be left, a greying wolf in a manger

And when you’ve raised your last howl

And destroyed all that you can

With rotting teeth an slack jowls

You’ll be left a lonely man

And when it’s nearly finished

And you know the end is near

With true sorrow undiminished

There’ll be no-one left to hear…

Your desperate cries

They all come out as bleats:

You thought you were a wolf-man

But you’re really

Just a sheep

Je doet het licht uit en gaat alleen zitten

Proberen te doen alsof het angst is

Begin bij het rinkelen van een telefoon

Gooi al je eten weg tijdens het banket

Houd alles wat je bezit goed in de gaten

Terwijl je het allemaal aan je voorbij laat gaan...

Maakt dit je blij?

Is dit waar je blij van wordt?

Je excuses zijn zo waardeloos...

gekke jongen

Je neemt alle liefde en gooit het opzij

Om te wentelen in je verdriet

Verwacht dat iedereen weet hoe je je van binnen voelt

Kom morgen om te vergeven en te vergeten;

Al je schulden terugbetalen met ongewone trots

Maar ontkennen dat je ooit hebt geleend...

Is dit wat jou perfect maakt?

Is dit wat je vrij maakt?

Hoe lang heb je het geoefend?

Of gaat het gewoon vanzelf?

Huilende wolf uit het diepst van je schapenhart

Schreeuwend vuur uit de diepte van de put

In een eindeloze parade van herhaalde starts

Hoe lang zal het duren - kun je zien?

Tot al je vrienden en geliefden

Zijn gewoon verveeld met het voorwendsel?

Dan is het te laat om te ontdekken

Precies wat je bedoelde

En wat was waar?

En wat was vals...

De wolf veranderde in een mens

De moordenaar met spijt

Huilende pijn alsof dat plezier zou moeten zijn

Huilende woede alsof dat wraak zou moeten zijn

Huilend verdriet alsof dat een schat was -

Je schat zal je uiteindelijk vinden

Als al je vrienden zijn weggegaan

Niet bereid om het gevaar te verdragen

Dat zit in elk hatelijk woord dat je zegt

Je blijft achter, een grijze wolf in een kribbe

En wanneer je je laatste gehuil hebt laten horen

En vernietigde alles wat je kunt

Met rottende tanden en slappe kaken

Je blijft een eenzame man

En als het bijna klaar is

En je weet dat het einde nabij is

Met oprecht verdriet onverminderd

Er zal niemand meer te horen zijn...

Je wanhopige kreten

Ze komen er allemaal uit als blaten:

Je dacht dat je een wolf-man was

Maar je bent echt

Gewoon een schaap