Alice (Letting Go) - Peter Hammill

When you told me that you loved me

I had no reason to doubt it

So I went about my life in such a selfish way

And never really thought about it

Oh do I have to let go?

Oh I had my chance and I’ve blown it

'cause I loved you so much all these years

And somewhere in myself, between my pride and fear

Just couldn’t find a way to show it

I know it doesn’t give you any joy

To give me such pain

But you’re in love with him now, my old friend —

I know all about that, there’s no need to explain

But why do I have to say goodbye

When I love you still, and can only feel that I’m dying?

Still, every word I say just seems to come out wrong

And none of them deny the fact that you are gone

And that I’m left here, crying

What’s the good of songs anyway?

They’re just exercises in solitude

I should have been ready for today —

I always prayed you wouldn’t go

But I suppose I always knew you would

I suppose you say to him now

«I know that some day you’ll leave me»

Just like you did to me, and I’d deny it

But you wouldn’t believe me

Ooh do I have to let go of you

Ooh I don’t think that I can do it —

You’re always going to be the guardian of my soul

And I’ll always have a part of you to call my own

How stupid that I never proved it

Oh I know I’ll never let go

Oh because I don’t want to be just your friend

We spent seven years together in our own way

I can’t believe the story ends like this today…

Wherever you are do you really think so, Alice?

Toen je me vertelde dat je van me hield

Ik had geen reden om eraan te twijfelen

Dus ik ging op zo'n egoïstische manier om met mijn leven

En nooit echt over nagedacht

Oh, moet ik loslaten?

Oh, ik heb mijn kans gehad en ik heb hem verpest

omdat ik al die jaren zoveel van je hield

En ergens in mezelf, tussen mijn trots en angst

Ik kon gewoon geen manier vinden om het te laten zien

Ik weet dat het je geen vreugde geeft

Om me zo'n pijn te bezorgen

Maar je bent nu verliefd op hem, mijn oude vriend...

Daar weet ik alles van, dat hoef ik niet uit te leggen

Maar waarom moet ik afscheid nemen?

Wanneer ik nog steeds van je hou en alleen kan voelen dat ik doodga?

Toch lijkt elk woord dat ik zeg verkeerd over te komen

En geen van hen ontkent het feit dat je weg bent

En dat ik hier ben blijven huilen

Wat is het nut van liedjes eigenlijk?

Het zijn gewoon oefeningen in eenzaamheid

Ik had klaar moeten zijn voor vandaag —

Ik heb altijd gebeden dat je niet zou gaan

Maar ik veronderstel dat ik altijd al wist dat je dat zou doen

Ik veronderstel dat je nu tegen hem zegt:

«Ik weet dat je me op een dag zult verlaten»

Net zoals je met mij deed, en ik zou het ontkennen

Maar je zou me niet geloven

Ooh moet ik je loslaten?

Ooh, ik denk niet dat ik het kan —

Je zult altijd de bewaker van mijn ziel zijn

En ik zal altijd een deel van jou hebben om het mijne te noemen

Wat stom dat ik het nooit heb bewezen

Oh, ik weet dat ik je nooit zal laten gaan

Oh, omdat ik niet alleen je vriend wil zijn

We hebben zeven jaar samen op onze eigen manier doorgebracht

Ik kan niet geloven dat het verhaal vandaag zo eindigt...

Waar je ook bent, denk je echt van wel, Alice?