Оборотень-Князь - Пелагея

То не пахарь землю пашет,

Ворон клочья неба в тучи вяжет,

В древнем Полоцке звонят колокола,

Там давно о князе водится молва.

На небе волчья тень,

Заканчивай свой день,

Дружину сторонясь,

Колдун и оборотень князь.

Лик Луны ползёт на юг с востока,

На врагов готовит он охоту.

Полночь близко — грозовеют небеса,

Князь готов из яви править чудеса.

Страшны врагов клинки,

Не взять их по людски,

И Волком обротясь,

Дружину в бой ведёт смеясь.

Грозен княже, зверь — не человече

Коли сразу не убьёт, — так изувечит.

Вражья свора тьмою стала у реки,

Пригодятся Волку когти и клыки.

Птицы в рощи, рыбы на глубины,

опустели в ужасе равнины.

Смерти стоны да кровавая трава,

А дружина — стая княжия жива.

Завидно зверем быть, вино победы пить.

Он выполнил свой долг, но от чего так мрачен Волк?

Убиты псы, но с горечью слезы.

Победа та сплелась, княжны молитву слышит князь.

Не расти колосьям вровень, камень по степи вороний

Рассекая телом темень, воины, храбрые, как звери.

Засуши им раны, ветер, уведи их, брат, от смерти.

По мосту калинову не води вода его, а верни любимого — мужа невредимого.

Солнце!

Наш Отец священный, князя вынь из шкуры тленной,

Пусть вернётся к отчим стенам человеком неизменным!

Возьми в свои лучи вражьи стрелы да мечи, рыки да оскалы,

Ноченьки кровавы оберни забавой, словно не бывало!

Так поклялся мне вчерась перед боем вещий князь,

Что не будет волком князь.

Домы ждут сыны твои волчата,

Колдовство ночное мною снято.

Возвращайся с красным солнцем сокол мой

Обернись из зверя, торопись домой.

Заря встает в ночи и страшный зверь кричит,

Не обманул княжну последний бой, кончай войну.

Заря в ночи, дружине он кричит.

К жене иду винясь.

Кончай войну не волк я — князь.

Я снова князь.

Dat is geen ploeger die het land ploegt,

Raaf breit flarden van de lucht tot wolken,

Klokken luiden in het oude Polotsk,

Er gaan al langer geruchten over de prins.

Er is een wolvenschaduw in de lucht,

Eindig je dag

De vriend vermijden

Tovenaar en weerwolfprins.

Het gezicht van de maan kruipt naar het zuiden vanuit het oosten,

Hij bereidt een jacht op vijanden voor.

Middernacht is dichtbij - de lucht stormt,

De prins is klaar om wonderen vanuit de realiteit te regeren.

Zwaarden van vijanden zijn verschrikkelijk,

Vat ze niet menselijk op,

En draaien als een wolf,

Lachen leidt de ploeg in de strijd.

Vreselijke prins, het beest is geen mens

Als hij niet onmiddellijk doodt, zal hij verminken.

De vijandelijke roedel werd duisternis bij de rivier,

Klauwen en hoektanden zullen van pas komen voor de Wolf.

Vogels in de bosjes, vissen in de diepte,

verlaten in de verschrikking van de vlakte.

De dood kreunt en bloederig gras,

En de ploeg - de kudde van de prins leeft.

Het is benijdenswaardig om een ​​beest te zijn, om de wijn van de overwinning te drinken.

Hij vervulde zijn plicht, maar waarom is de Wolf zo somber?

Honden worden gedood, maar de tranen zijn bitter.

Die overwinning is met elkaar verweven, de prins hoort het gebed van de prinses.

De korenaren groeien niet op dezelfde hoogte, de steen in de steppe van de kraaien

Door de duisternis snijden met hun lichamen, krijgers, dapper als dieren.

Droog hun wonden, wind, neem ze weg, broeder, van de dood.

Drijf zijn water niet over de brug van Kalinov, maar breng je geliefde terug - een ongedeerde echtgenoot.

De zon!

Onze Heilige Vader, haal de prins uit de huid van verval,

Laat hem onveranderd terugkeren naar de muren van zijn stiefvader!

Neem in je stralen vijandelijke pijlen en zwaarden, gebrul en grijns,

Wikkel bloederige nachten in met plezier, alsof het nooit is gebeurd!

Dus de profetische prins zwoer me gisteren voor de slag,

Dat de prins geen wolf zal zijn.

Je wolvenwelpen wachten thuis,

Tovenarij van de nacht die ik verwijderde.

Kom terug met de rode zon mijn valk

Draai je om van het beest, haast je naar huis.

De dageraad komt op in de nacht en het verschrikkelijke beest schreeuwt,

De laatste slag bedroog de prinses niet, beëindig de oorlog.

Dageraad in de nacht, roept hij naar de ploeg.

Ik ga naar mijn vrouw de schuld geven.

Beëindig de oorlog, ik ben geen wolf, ik ben een prins.

Ik ben weer een prins.