Под палящим огнём - Баста, Пелагея

Солнце высоко взойдет.

Где роса, где туман.

Рвется сердце, сокол мой,

К тебе, ты дождись.

Не улетай.

Солнце высоко взойдет и теплом своим согреет этот мир.

Мы назло, болью пройдем, даже все потеряв - победим.

Солнце высоко взойдет, так за тьмой ночной приходят светлые дни...

Мы всегда остаемся под палящим огнем.

И никогда в тени...

Я делаю шаг, мне надо бежать.

Гремят барабаны в ушах.

За мной сплошной стеной от скал до небес.

Беспощадный пожар.

Я делаю шаг, в правой руке щит, в левой зажат ржавый кинжал.

Я делаю шаг, ты делаешь свой, кто-то из нас перестанет дышать.

Я делаю шаг, сталь залазит под латы голодной змеей.

Ты делаешь свой шаг и падаешь

Став одним целым

С этой холодной землей

Война, как война

И люди навряд ли смогут без войн

Сколько за мирное небо

Нами заплачено крови

Я пришел в этот мир, как и ты

Не зная, что меня ждет

Не зная, какими дорогами буду идти

И каким огнем обожжет

Сегодня небесная гладь

Завтра копоть и мгла

Сегодня нельзя проиграть

Но так карта легла

И пускай падает небо

И пускай уходит земля из-под ног

И пускай по судьбе мне суждено пропасть

И кануть на самое дно

И пускай в этом бою я буду убит

Все не зря, потому что ради тебя я погиб

Солнце высоко взойдет и теплом своим согреет этот мир.

Мы назло, болью пройдем, даже все потеряв - победим.

Солнце высоко взойдет, так за тьмой ночной приходят светлые дни...

Мы всегда остаемся под палящим огнем.

И никогда в тени...

Мы опять не спали

Но нам снова снился вкус победы

Сладкий, словно детство

Теплый, будто лето

Идем вперед и до конца

Будто на праздник

Ты ведь знаешь нашу правду

Эти танки не боятся грязи

Удача любит лишь тех

Кто не устал пытаться, знаешь

Нас никто не звал за собой вперед

Да, мы самозванцы

Из окопа в атаку возможно

В последний раз, последний шаг

Свинцовый ветер в лицо

Над головой огненный шар

По обожженной земле

Кем мы были с тобой

Пусть после решат

Герои уходят на небо

Забирая с собой наш страх

Бравые парни

Хранимы молитвами мамиными

Помятыми латами

Парни из стали

Эти парни здесь

Стали кровными братьями

Я приду на заре к тебе

Я приснюсь тебе жив и здоров

Эта копоть и гарь с наших душ

Смоется первым весенним дождем

Я уйду, но вернусь, пусть во сне

Пусть не сам я тебе поклонюсь

Как бы не было тут

Я дождусь тебя на небесах

Солнце высоко взойдет.

Где роса, где туман.

Рвется сердце, сокол мой,

К тебе, ты дождись.

Не улетай.

Солнце высоко взойдет и теплом своим согреет этот мир.

Мы назло, болью пройдем, даже все потеряв - победим.

Солнце высоко взойдет, так за тьмой ночной приходят светлые дни...

Мы всегда остаемся под палящим огнем.

И никогда в тени...

De zon zal hoog opkomen.

Waar is de dauw, waar is de mist.

Hart breekt, mijn valk,

Op jou wacht je.

Vlieg niet weg.

De zon zal hoog opkomen en deze wereld verwarmen met zijn warmte.

We zullen uit wrok door pijn gaan, zelfs als we alles verliezen, zullen we winnen.

De zon zal hoog opkomen, dus heldere dagen komen na de duisternis van de nacht ...

We blijven altijd onder verzengend vuur.

En nooit in de schaduw...

Ik zet een stap, ik moet rennen.

De trommels schalden in mijn oren.

Achter mij is een stevige muur van rotsen naar de hemel.

Meedogenloos vuur.

Ik zet een stap, een schild in mijn rechterhand, een roestige dolk in mijn linker.

Ik zet een stap, jij de jouwe, een van ons stopt met ademen.

Ik zet een stap, het staal kruipt als een hongerige slang onder het harnas.

Je zet je stap en valt

Een worden

Met deze koude aarde

Oorlog is als oorlog

En mensen kunnen waarschijnlijk niet zonder oorlogen

Hoeveel voor een vredige lucht?

We betaalden bloed

Ik ben net als jij op deze wereld gekomen

Niet wetend wat me te wachten staat

Niet wetende welke wegen ik zal gaan

En welk vuur zal branden?

Vandaag de lucht

Morgen is het roet en nevel

Je kunt vandaag niet verliezen

Maar zo viel de kaart

En laat de lucht vallen

En laat de aarde onder je voeten vandaan gaan

En laat het lot me voorbestemd om te verdwijnen

En zinken naar de bodem

En laat mij worden gedood in deze strijd

Alles is niet tevergeefs, want voor jou ben ik gestorven

De zon zal hoog opkomen en deze wereld verwarmen met zijn warmte.

We zullen uit wrok door pijn gaan, zelfs als we alles verliezen, zullen we winnen.

De zon zal hoog opkomen, dus heldere dagen komen na de duisternis van de nacht ...

We blijven altijd onder verzengend vuur.

En nooit in de schaduw...

We hebben niet meer geslapen.

Maar we droomden weer van de smaak van de overwinning

Zoet als kindertijd

Warm als de zomer

We gaan door tot het einde

Zoals voor op vakantie

Je kent onze waarheid

Deze tanks zijn niet bang voor vuil

Geluk houdt alleen van hen

Wie is het proberen niet moe, weet je?

Niemand heeft ons naar voren geroepen

Ja, we zijn bedriegers

Van de loopgraaf tot de aanval is mogelijk

Een laatste keer, een laatste stap

Loodwind in het gezicht

Vuurbal boven het hoofd

Op de verbrande aarde

Wie waren we bij jou

Laat ze later beslissen

Helden gaan naar de hemel

Onze angst met ons meenemen

Dappere jongens

Beschermd door moeders gebeden

Met verfrommeld harnas

Jongens van staal

Deze jongens zijn hier

Werd bloedbroeders

Ik kom naar je toe bij dageraad

Ik zal je levend en wel dromen

Dit roet en sintel uit onze ziel

Weggespoeld door de eerste lenteregen

Ik zal vertrekken, maar ik zal terugkeren, zelfs in een droom

Laat me niet voor je buigen

Hoe het hier ook was

Ik zal op je wachten in de hemel

De zon zal hoog opkomen.

Waar is de dauw, waar is de mist.

Hart breekt, mijn valk,

Op jou wacht je.

Vlieg niet weg.

De zon zal hoog opkomen en deze wereld verwarmen met zijn warmte.

We zullen uit wrok door pijn gaan, zelfs als we alles verliezen, zullen we winnen.

De zon zal hoog opkomen, dus heldere dagen komen na de duisternis van de nacht ...

We blijven altijd onder verzengend vuur.

En nooit in de schaduw...