Ветру-поле - Павел Кашин

Беглая, весенняя, забывчивая песенка

Побежит по сладким, забывчивым устам,

Я скажу, какая ты высокая и стройная,

Как лесенка к высоким серебристым небесам.

И по тихим улицам, по весенним улицам

Мы сбежим по лесенкам весенним ручейком,

Посмотри, на улицах никто уже не хмурится,

Я скажу мы праведно, мы весело живём.

Ветру — поле,

Сердцу — волю.

Мы растеряли родину и правду по подъездам,

Мы забыли веру, право и долги,

Мы вспомнили наш танец без правил и одежды,

Наша фея встала, да с правильной ноги.

Теряя наши правды, теряя наши лица,

Мы потеряли боль и чувство пустоты,

Посмотри на улицах никто уже не злится,

Я совершенно правильный и правильная ты.

Ветру — поле,

Сердцу — волю.

Vloeiend, lente, vergeetachtig lied

Zal lopen op zoete, vergeetachtige lippen,

Ik zal je vertellen hoe lang en slank je bent,

Als een ladder naar hoge zilverachtige luchten.

En langs de stille straten, langs de lentestraten

We zullen de trap af rennen als een bronstroom,

Kijk, niemand fronst meer op straat,

Ik zal zeggen dat we rechtvaardig zijn, we leven gelukkig.

Windveld,

Het hart is wil.

We verloren ons vaderland en de waarheid langs de veranda's,

We zijn het geloof, het recht en de plicht vergeten,

We herinnerden ons onze dans zonder regels en kleding,

Onze fee stond op, ja, op de rechtervoet.

Onze waarheden verliezen, onze gezichten verliezen

We zijn de pijn en het gevoel van leegte kwijt,

Kijk op straat niemand is meer boos

Ik heb helemaal gelijk en jij hebt gelijk.

Windveld,

Het hart is wil.