Город - Павел Кашин

Ты не достроил на песке безумно дивный, чудный город.

Я спешил к тебе, но он, увы тебе уже не был дорог.

Ты забыл бы постепенно обо мне.

Но я достроил все же твой безумно дивный, чудный город.

Ты пошел войной на мой безумно дивный, мудрый город.

Ты сравнял с песком мой безупречно дивный, чудый город.

Ты забудешь постепенно обо мне.

А я построю снова мой безумно дивный, мудрый город.

Ты с головой ушел в войну, твои глаза сжигает порох.

А я открыл окно, быть может ты услышишь звуки хора.

И забудешь постепенно о войне.

И миллионами огней тебя прельстит мой чудный город.

Ты не достроил на песке безумно дивный чудный город

Je hebt geen waanzinnig mooie, prachtige stad op het zand gebouwd.

Ik haastte me naar je toe, maar helaas, hij was je niet meer dierbaar.

Je zou me stilaan vergeten.

Maar ik heb je waanzinnig geweldige, prachtige stad nog steeds voltooid.

Je ging ten strijde tegen mijn waanzinnig mooie, wijze stad.

Je hebt mijn onberispelijk wonderbaarlijke, prachtige stad met zand geëgaliseerd.

Je zult me ​​stilaan vergeten.

En ik zal mijn waanzinnig mooie, wijze stad opnieuw bouwen.

Je ging halsoverkop de oorlog in, buskruit brandt aan je ogen.

En ik opende het raam, misschien hoor je de klanken van het koor.

En geleidelijk aan vergeet je de oorlog.

En mijn prachtige stad zal je verleiden met miljoenen lichtjes.

Je hebt geen waanzinnig mooie stad op het zand gebouwd